Cmentarz garnizonowy w Płocku

---

Historia i architektura

Nekropolia o powierzchni 0,70 ha została starannie ogrodzona murem, co dodaje jej charakteru oraz podkreśla dbałość o jej utrzymanie. Cały teren jest w dobrym stanie, z wydzielonymi drogami, zarówno gruntowymi, jak i asfaltowymi. Na cmentarzu znajduje się ponad pięćdziesiąt mogił pojedynczych, a także mogiły zbiorowe.

Historia tego miejsca sięga końca XIX wieku, kiedy to został założony przez Rosjan. W okresie I wojny światowej, pomiędzy 1914 a 1918 rokiem, cmentarz stał się miejscem ostatniego spoczynku dla żołnierzy wszystkich walczących armii. Po zajęciu Płocka, Niemcy pochowali tutaj około pięćdziesięciu swoich żołnierzy, którzy zmarli z ran w szpitalach miejskich w wyniku walk toczonych podczas bitwy przasnyskiej. Zachowany z tego okresu pomnik z białego marmuru, wykonany przez Niemców, do dziś nosi ślady przeszłości. Po częściowym zniszczeniu po 1945 roku, poddano go renowacji, która miała miejsce w 2012 roku.

W pobliżu głównej bramy znajduje się zbiorowa mogiła, w której złożono prochy obrońców Płocka z 1920 roku. Na pamiątkowej płycie widnieje napis: Bohaterom poległym za wolność Ojczyzny – 18 VIII 20.

Interesującym elementem cmentarza są groby oficerów carskich, w tym aż trzech generałów, kilku pułkowników oraz innych oficerów. Wykonane są one z granitu bądź żeliwa i prezentują się w dość dobrym stanie zachowania. W najstarszym z oznaczonych grobów znajdują się prochy wachmistrza Pułku Ukraińskiego w Płocku, Skubajewa, który zmarł w 1902 roku. Wiele grobów zawiera prochy żołnierzy i oficerów 4 Pułku Strzelców Konnych oraz 8 Pułku Artylerii Lekkiej, jak również żołnierzy z innych jednostek, którzy polegli podczas walk w 1939 roku.

W 1986 roku przeprowadzono modernizację ogrodzenia oraz bramy cmentarza, a przy bramie umieszczono tablicę z napisem: Cmentarz 1914–1939 oraz dwa stylizowane miecze, które nawiązują do wojennej przeszłości tej nekropolii.

---

Oceń: Cmentarz garnizonowy w Płocku

---