Orlen

---

Historia

Historia przedsiębiorstwa Orlen sięga lipca 1944 roku, kiedy to powołano instytucję odpowiedzialną za odbudowę infrastruktury naftowej, zniszczonej w wyniku długotrwałych działań wojennych oraz okupacyjnych. Już w październiku tego samego roku utworzono organizację, która początkowo została nazwana Polskim Monopolem Naftowym, a wkrótce zmieniono ją na Państwowe Biuro Sprzedaży Produktów Naftowych.

3 grudnia 1945 roku nastąpiło utworzenie przedsiębiorstwa pod nazwą „Centrala Produktów Przemysłowych”, które funkcjonowało z powodzeniem do roku 1945, kiedy to zmieniono jego nazwę na Centralny Zarząd Obrotu Produktami Naftowymi „CPN”. W 1958 roku przedsiębiorstwo powróciło do wcześniejszej nazwy, dodając do niej skrót „CPN”, co zaowocowało powołaniem Centrali Produktów Naftowych „CPN”. W grudniu 1995 roku przekształcono je w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa.

W lipcu 1993 roku Mazowieckie Zakłady Rafineryjne i Petrochemiczne doczekały się przekształcenia w spółkę akcyjną Petrochemia Płock S.A. W maju 1998 r. Rada Ministrów zadecydowała o utworzeniu koncernu naftowego, wynikającego z połączenia Centrali Produktów Naftowych CPN SA oraz Petrochemii Płock SA. Działania te zostały sformalizowane 7 września 1999 roku, kiedy nowa jednostka przyjęła nazwę Polski Koncern Naftowy SA. 3 kwietnia 2000 roku, podczas Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy, spółka zyskała swoją nową nazwę handlową: Orlen.

Z początkiem 2018 roku zainicjowano proces wchłonięcia Grupy Lotos przez PKN Orlen. W styczniu 2019 roku, Orlen ogłosił swój plan wejścia na rynek słowacki, otwierając stacje paliw pod marką Benzina. W dniu 14 lipca 2020 roku, Orlen oraz skarb państwa, reprezentowane przez Ministerstwo Aktywów Państwowych, podpisali list intencyjny dotyczący przejęcia grupy Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo (PGNiG).

3 listopada 2020 roku Orlen ogłosił, że do końca tego samego roku stanie się większościowym akcjonariuszem spółki Ruch, nabywając 65% udziałów, co miało na celu wzmocnienie segmentu detalicznego Grupy Orlen. 7 grudnia 2020 r. podpisano umowę przedwstępną na nabycie całości akcji Polska Press, wydawcy 20 regionalnych dzienników oraz serwisów internetowych, od niemieckiego holdingu Verlagsgruppe Passau. Mimo wcześniejszej zgody Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumenta (UOKiK), decyzją SOKiK z dnia 8 kwietnia 2021 r. transakcja została wstrzymana. Jednak już 1 marca 2021 r. sfinalizowano umowę kupna spółki Polska Press pomiędzy Verlagsgruppe Passau a PKN Orlen S.A., a 15 września 2021 roku przejęcie zostało formalnie zapisane w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS).

W marcu 2021 roku, Orlen przejął 100% udziałów w spółce transportowej OTP, jednej z największych firm przewozowych w Polsce. 16 marca 2022 roku, PKN Orlen uzyskał warunkową zgodę UOKiK na fuzję z PGNiG, która wiązała się z koniecznością oddania przez PGNiG kontroli nad Gas Storage Poland niezależnemu inwestorowi w ciągu roku od połączenia. Z kolei 26 września 2022 roku Rada Ministrów zezwoliła na połączenie PGNiG z PKN Orlen, a 10 października 2022 roku odbyło się Walne Nadzwyczajne Zgromadzenie akcjonariuszy PGNiG SA, które również zdecydowało o fuzji.

2 listopada 2022 roku nastąpiło ostateczne przejęcie PGNiG przez PKN Orlen. 28 czerwca 2024 roku Gaz-System podpisał umowę o przejęciu wszystkich udziałów w Gas Storage Poland sp. z o.o. Ostatnim istotnym wydarzeniem tej historii jest fakt, że 19 lipca 2022 roku Rada Ministrów zatwierdziła połączenie Grupy Lotos z PKN Orlen, a 1 sierpnia 2022 roku sfinalizowano formalne przejęcie Grupy Lotos. Z dniem 3 lipca 2023 roku spółka zaprezentowała się jako Orlen, eliminując z nazwy fragment „Polski Koncern Naftowy”.

Rozwój elektroenergetyki

W latach 2011–2018 PKN Orlen znacząco rozszerzył swoje możliwości w zakresie produkcji energii elektrycznej. W osiągnięciu tego celu pomogła budowa dwóch nowoczesnych elektrociepłowni gazowo-parowych, które znajdują się w Płocku oraz we Włocławku. Te bloki energetyczne przyczyniły się do zwiększenia mocy wytwórczych koncernu, osiągając łączną wartość 1,5 GWe.

Jedna z inwestycji, blok gazowo-parowy we Włocławku, ma moc 463 MWe, a całkowity koszt inwestycji oszacowano na około 1,4 miliarda złotych. Zrealizowano go w ramach wspólnych działań konsorcjum General Electric i SNC Lavalin. Z kolei nowy blok w Płocku, o mocy 596 MWe, został stworzony przez grupę Siemens, a wartość tej inwestycji wyniosła około 1,65 miliarda złotych.

Od roku 2020, PKN Orlen posiada większościowy pakiet akcji spółki Energa, który w 2022 roku wynosił 90,92%. Koncern dąży do pełnego przejęcia mniejszościowych udziałów w tej spółce. Energa już od 2022 roku wdraża projekty dotyczące budowy elektrociepłowni gazowo-parowych, w tym w Grudziądzu, której moc wynosi 563 MWe oraz w Ostrołęce, z mocą 745 MWe. Budowa bloku CCGT w Ostrołęce rozpoczęła się w marcu 2022 roku, z prognozowanym kosztem rzędu 2,5 miliarda złotych. Równocześnie prace nad budową bloku CCGT w Grudziądzu zaczęły się w czerwcu 2022 roku i przewiduje się, że koszt tej inwestycji wyniesie około 2 miliardy złotych.

Dodatkowo, przyglądane są możliwości budowy elektrociepłowni gazowo-parowej w Gdańsku, o mocy szacowanej na około 450 MWe. Do trzeciego kwartału 2022 roku PKN Orlen oraz Energa nie podjęły jeszcze ostatecznej decyzji dotyczącej realizacji tego projektu, co uzależnione jest od podpisania umowy o świadczenie usług w ramach rynku mocy.

Przejęcie PKN Orlen przez połączenie z PGNiG planowane na czwarty kwartał 2022 roku oznacza, że do grupy kapitałowej dołączy także spółka PGNiG Termika. Dysponuje ona aktywami wytwórczymi osiągającymi moc 1,0 GWe. W przyszłości spółka planuje rozwój projektów w zakresie budowy morskich elektrowni wiatrowych, w tym pierwszej w partnerstwie z kanadyjską spółką Northland Power w ramach projektu Baltic Power. W planach znajduje się również wprowadzenie do oferty małych i mikro reaktorów jądrowych (SMR, MMR).

Surowce i produkty procesów

Pozyskiwanie surowców odnawialnych oraz nieodnawialnych odbywa się na różnych levelach, obejmując zarówno zasoby naturalne, jak i produkty wynikające z procesów rafinacji. Wśród surowców odnawialnych wymienia się wodę, powietrze, estry oraz bioetanol. Natomiast w grupie surowców nieodnawialnych dominują ropa naftowa, gaz ziemny oraz substancje zaliczane do chemikaliów pomocniczych.

W efekcie różnych procesów rafinacji powstają rozmaite produkty, które można podzielić na kategorie:

• produkty paliwowe, takie jak benzyny, oleje napędowe w wersji lekkiej i ciężkiej, oleje opałowe oraz paliwa lotnicze,
• produkty rafineryjne, w tym lekkie, średnie oraz ciężkie benzyny,
• produkty petrochemiczne, takie jak etylen, propylen, paraksylen, kwas tereftalowy, fenol, aceton, benzen, butadien, tlenek etylenu oraz glikole,
• poliolefiny, obejmujące polietylen, polipropylen, polichlorek winylu, nawozy, a także inne produkty takie jak woski, siarka, gips, asfalty oraz bazy olejowe.

Analizując wyniki finansowe koncernu, w 2015 roku osiągnięto znaczne przychody z sprzedaży olejów napędowych, które wyniosły 37 093 mln zł. Sprzedaż benzyn przyniosła natomiast 21 674 mln zł. Te informacje pokazują, że diesel i benzyny są najistotniejszymi i najbardziej dochodowymi produktami rynkowymi. Żeby lepiej zobrazować sytuację finansową, dane dotyczące przychodów z różnych typów paliw zestawiono w tabeli.

Typ paliwa	Dochód (mln zł)
Olej napędowy	37093
Benzyna	21674
Ciężki olej opałowy	2860
Paliwo lotnicze (JET-A1)	2000
LPG	1938
Etylen	1577
Olej opałowy lekki Ecoterm	1536
PTA	1532
Propylen	1401
Asfalty	1377

Segmenty działalności

Downstream

Segment downstream obejmuje różnorodne działania związane z rafinacją surowców oraz procesami ich przerobu. Obejmuje on również różne aspekty związane z wydobyciem tych surowców, takie jak produkcja, sprzedaż, logistyka oraz pozyskiwanie źródeł zaopatrzenia.

Produkcja

Firma dysponuje rafineriami w Polsce, Czechach i na Litwie. W roku 2020 zdolność przerobowa ropy naftowej wyniosła łącznie 35,2 mln ton rocznie, z czego najwięcej było w Płocku – 16,3 mln ton, Mažeikiai – 10,2 mln ton, Litvinov – 5,4 mln ton oraz Kralupy nad Vltavou – 3,3 mln ton.

Od 2022 roku Orlen posiada również 70% udziałów w Rafinerii Gdańskiej, do niedawna znanej jako Lotos Asfalt (wspólne przedsięwzięcie z Aramco Overseas Company B.V.). Prowadzi rafinerię w Gdańsku, która ma zdolność przetwórczą na poziomie 10,5 mln ton ropy rocznie, wcześniej będącą własnością Grupy Lotos, tak samo przejętej w wyniku fuzji obu przedsiębiorstw.

Rafineria w Płocku

Zakład w Płocku, o zdolności przerobowej 16,3 mln ton na rok, jest jednym z wiodących i nowoczesnych zakładów w Europie Środkowo-Wschodniej zajmujących się przetwarzaniem surowców petrochemicznych. Został on sklasyfikowany jako Super-Site i zbudowany przy użyciu zaawansowanych technologii. Instalacja Olefin wytwarza około 700 tys. ton etylenu oraz około 380 tys. ton propylenu. Proces modernizacji rozpoczął się w 2002 roku i został zrealizowany przez firmę ABB Lummus, kosztując około 245 mln euro.

Rafinerie w Trzebini oraz Jedliczu

Zakłady te, położone na południu Polski, zostały w 2015 roku zintegrowane i działają jako Orlen Południe. Ich głównym obszarem działalności są usługi w zakresie magazynowania, dystrybucji paliw, produkcji biokomponentów oraz regeneracji olejów przepracowanych.

Sprzedaż

Obszar sprzedaży składa się z hurtu rafineryjnego i petrochemicznego. Kluczowe rynki to Polska, Litwa i Czechy. W 2015 roku strona hurtowa sprzedawała produkty rafineryjne do innych państw, takich jak Czechy, Niemcy, Słowacja, Węgry, Litwa, Łotwa, Estonia, Finlandia i Ukraina. Udział grupy Orlen na rynku krajowym wynosił 59,5%, co było wynikiem sprzedaży benzyny oraz oleju napędowego w Polsce. Oferując różnorodne produkty rafineryjne, w tym paliwa, oleje i inne półprodukty, firma osiągnęła znaczący sukces w sprzedaży.

Logistyka

Orlen wykorzystuje rozbudowaną infrastrukturę logistyczną, w skład której wchodzą terminale paliw oraz bazy przeładunkowe zarówno lądowe, jak i morskie. W 2015 roku logistykę zapewniały rurociągi, transport kolejowy oraz drogi cysternami. Całkowita długość wykorzystywanych sieci wynosiła 3753 km, w tym 1880 km w Polsce, 1774 km w Czechach oraz 91 km na Litwie. Rurociągi surowcowe miały długość 1695 km, a produkcyjne 2058 km. W Polsce większość transportu realizowana jest rurociągami (53%), a pozostała część transportem kolejowym (26%) i cysternami (21%). Do dyspozycji koncernu są dwa terminale: w Gdańsku i Butyndze.

Terminal naftowy PERN w Gdańsku rozpoczął budowę 21 lutego 2014 roku. Koszt tego projektu to blisko 412 mln zł, a jego pojemność wynosi 375 tys. m³. Pierwszy etap budowy obejmował sześć zbiorników na ropę o pojemności 62,5 tys. m³, które pozwolą na przeładunek oraz magazynowanie ropy. Drugi etap konstrukcji przewiduje dodatkowe zbiorniki do magazynowania produktów ropopochodnych i biokomponentów.

Bazy paliw

Orlen jest właścicielem licznych terminali paliw i magazynów, w tym m.in.: Bolesławiec, Gdańsk, Gutkowo, Lublin, Małaszewicze i wiele innych. Niestety, niektóre z nich są planowane do zbycia w kontekście decyzji KE związanych z przejęciem Grupy Lotos. Zachowane natomiast będą terminale w Gdańsku oraz Olszanicy – Olszanica [Kraków]. W 2021 roku Orlen korzystał również z wybranych baz paliw należących do innych przedsiębiorstw, takich jak PERN, Grupa Lotos oraz TanQuid.

Źródła zaopatrzenia

Ropa naftowa

Dostawy ropy realizowane są głównie rurociągiem „Przyjaźń” z Rosji oraz drogą morską za pomocą rurociągu Pomorskiego. Grupa Orlen Lietuva korzysta z surowca dostarczonego przez terminal w Butyndze. Główne kierunki zaopatrzenia dla Grupy Unipetrol obejmują południowy odcinek rurociągu „Przyjaźń” oraz rurociągi TAL i IKL do rafinerii w Kralupach.

Gaz ziemny

Zabezpieczenie gazu ziemnego opiera się na długoterminowych kontraktach z PGNiG oraz umowach z innymi dostawcami. Grupa Orlen również prowadzi różne projekty poszukiwawcze, mające na celu pozyskanie własnych złóż gazu oraz ropy naftowej.

Działalność wydobywcza

Działalność w Polsce

Orlen prowadzi działalność w zakresie wydobywania ropy i gazu na terenie ośmiu województw, takich jak pomorskie, mazowieckie, czy wielkopolskie. Obecne zasoby szacowane są na 8,2 mln baryłek ekwiwalentu ropy naftowej, a koncern posiada 15 koncesji oraz 14 odwiertów. W 2015 r. Orlen pracował na 29 koncesjach w kooperacji z PGNiG.

Działalność w Kanadzie

Działalność wydobywcza w Kanadzie prowadzona jest w Alberta przy użyciu nowoczesnych technik odwiertów horyzontalnych i szczelinowania hydraulicznego. W 2015 roku wykonano 16 takich operacji, co skutkowało średnią produkcją przekraczającą 7,3 tys. baryłek ekwiwalentu ropy na dzień, z czego 45% stanowiły węglowodory ciekłe.

Struktura grupy kapitałowej Orlen

Grupa kapitałowa Orlen składa się z licznych spółek zależnych, które odgrywają kluczową rolę w jej działalności. Poniżej znajduje się lista tych spółek:

• Anwil S.A.,
• Energa S.A. (90,92%),
• Baltic Power Sp. z o.o.,
• Basell Orlen Polyolefins Sp. z o.o. (50,00%),
• Dewon PSA (36,38%),
• Exalo Drilling S.A.,
• Gas-Trading S.A. (43,41% oraz udział pośredni 36,17%),
• Grupa Azoty Polyolefins (17,30%),
• Geofizyka Kraków S.A. (w likwidacji w upadłości likwidacyjnej),
• Geofizyka Toruń S.A.,
• IKS Solino S.A.,
• LLC „Karpatgazvydobuannya” (85,00%),
• Kopalnia Soli Lubień Sp. z o.o.,
• Lotos Petrobaltic S.A. (99,99%),
• Lotos Gaz S.A. (w likwidacji),
• Lotos Green H2 Sp. z o.o.,
• Lotos Kolej Sp. z o.o.,
• Lotos Lab Sp. z o.o.,
• Lotos Ochrona Sp. z o.o.,
• Lotos Serwis Sp. z o.o.,
• Lotos Straż Sp. z o.o.,
• Lotos SPV 3 Sp. z o.o.,
• Lotos SPV 4 Sp. z o.o.,
• Lotos SPV 6 Sp. z o.o.,
• Lotos Upstream Sp. z o.o.,
• Orlen Administracja Sp. z o.o.,
• Orlen Asfalt Sp. z o.o.,
• Orlen Aviation Sp. z o.o.,
• AB Orlen Baltics Retail,
• Orlen Budonaft Sp. z o.o.,
• Orlen Capital AB,
• Orlen Centrum Serwisowe Sp. z o.o.,
• Orlen Centrum Usług Korporacyjnych Sp. z o.o.,
• Orlen Deutschland(inne języki) GmbH,
• Orlen Eko Sp. z o.o.,
• Orlen Energia Sp. z o.o.,
• Orlen Holding Malta Limited,
• Orlen International Trading (Suzhou) Co., Ltd.,
• Orlen Laboratorium S.A.,
• AB Orlen Lietuva,
• Orlen Neptun Sp. z o.o.,
• Orlen Nieruchomości Sp. z o.o.,
• Orlen Ochrona Sp. z o.o.,
• Orlen OIL Sp. z o.o.,
• Orlen Olefiny Sp. z o.o.,
• Orlen Paliwa Sp. z o.o.,
• Orlen Południe S.A.,
• Orlen Projekt S.A.,
• Orlen Serwis S.A.,
• Orlen Synthos Green Energy Sp. z o.o. (50,00%),
• Orlen Trading Switzerland GmbH,
• Orlen Transport Sp. z o.o.,
• Orlen Unipetrol a.s.,
• Orlen Upstream Sp. z o.o.,
• Orlen Usługi Finansowe Sp. z o.o.,
• Orlen VC Sp. z o.o.,
• Orlen Wind 3 Sp. z o.o.,
• PFK Gaskon S.A. (45,94%),
• PGNiG BioEvolution Sp. z o.o.,
• PGNiG Gazoprojekt S.A. (95,17%),
• PGNiG Obrót Detaliczny Sp. z o.o.,
• PGNiG Serwis Sp. z o.o.,
• PGNiG SPV 6 Sp. z o.o.,
• PGNiG SPV 10 Sp. z o.o.,
• PGNiG Supply & Trading GmbH,
• Płocki Park Przemysłowo-Technologiczny Sp. z o.o. (50,00%),
• Polska Press Sp. z o.o.,
• Ruch S.A. (65,00%),
• Ship-Service S.A. (60,86%, w likwidacji),
• System Gazociągów Tranzytowych „EuRoPol Gaz” (48,00% oraz udział pośredni 3,18%),
• Sigma Bis S.A. (66,00%),
• Solgen Sp. z o.o. (60,00%),
• ZWUG Intergaz Sp. z o.o. (38,30%).

Dotychczasowi prezesi Zarządu

W historii firmy Orlen można zaobserwować kluczowe postacie, które dowodziły jej rozwojem na różnych etapach. Oto przegląd dotychczasowych prezesów Zarządu.

• Andrzej Modrzejewski – sprawował funkcję prezesa od 16 kwietnia 1999 do 8 lutego 2002 roku, w tym do 6 września 1999 roku jako prezes Zarządu Petrochemii Płock SA,
• Zbigniew Wróbel – pełnił rolę od 8 lutego 2002 do 28 lipca 2004 roku,
• Jacek Walczykowski – był prezesem w krótkim okresie od 28 lipca 2004 do 16 sierpnia 2004 roku,
• Igor Chalupec – zarządzał firmą od 21 września 2004 do 18 stycznia 2007 roku,
• Piotr Kownacki – pełnił obowiązki od 18 stycznia 2007 do 28 lutego 2008 roku,
• Wojciech Heydel – był prezesem w okresie od 30 kwietnia 2008 do 18 września 2008 roku,
• Jacek Krawiec – kierował przedsiębiorstwem od 18 września 2008 do 16 grudnia 2015 roku,
• Wojciech Jasiński – sprawował stanowisko od 16 grudnia 2015 do 5 lutego 2018 roku,
• Daniel Obajtek – objął rolę prezesa 5 lutego 2018 i jej pełnienie zaplanowane jest do 5 lutego 2024 roku,
• p.o. Witold Literacki – pełnił obowiązki od 6 lutego 2024 do 10 kwietnia 2024 roku,
• Ireneusz Fąfara – objął stanowisko od 11 kwietnia 2024 roku.

Władze spółki

Zarząd

Obszar kierowniczy spółki jest kluczowy dla jej strategii i rozwoju. W jego skład wchodzą wybitni profesjonaliści, którzy posiadają odpowiednie doświadczenie w swoich dziedzinach:

• Ireneusz Fąfara – Prezes Zarządu,
• Witold Literacki – Wiceprezes Zarządu ds. Korporacyjnych,
• Magdalena Bartoś – Wiceprezes Zarządu ds. Finansowych,
• Ireneusz Sitarski – Wiceprezes Zarządu ds. Handlu Hurtowego i Logistyki,
• Robert Soszyński – Wiceprezes Zarządu ds. Operacyjnych,
• Marek Balawejder – Członek Zarządu ds. Sprzedaży Detalicznej,
• Wiesław Prugar – Członek Zarządu ds. Upstream,
• Artur Osuchowski – Członek Zarządu ds. Energetyki i Transformacji Energetycznej,
• Marcin Wasilewski – Członek Zarządu ds. Technologii.

Rada Nadzorcza

Rada Nadzorcza pełni istotną rolę nadzorczą i doradczą w funkcjonowaniu spółki. Składa się z kompetentnych osób:

• Wojciech Popiołek – Przewodniczący Rady Nadzorczej,
• Michał Gajdus – Wiceprzewodniczący Rady Nadzorczej,
• Katarzyna Łobos – Sekretarz Rady Nadzorczej,
• Ewa Gąsiorek,
• Kazimierz Mordaszewski,
• Marian Sewerski,
• Mikołaj Pietrzak,
• Piotr Wielowieyski,
• Tomasz Zieliński.

Orlen Team

W roku 2002 powstał unikalny zespół rajdowy o nazwie Orlen Team, który składał się z utalentowanych motocyklistów oraz kierowców. W jego skład weszli Jacek Czachor, Marek Dąbrowski oraz Jakub Przygoński, a także kierowca rajdowy Szymon Ruta z jego pilotem.

Projekt ten ma interesującą historię, która rozpoczęła się na przełomie 1999 a 2000 roku, gdy to Jacek Czachor i Marek Dąbrowski po raz pierwszy wzięli udział w Rajdzie Dakar 2000, stając się jednocześnie pierwszymi polskimi motocyklistami, którzy ukończyli te brutalne zawody.

W czerwcu 2002 zespół przyjął obecną formułę, w skład której weszło dwóch motocyklistów oraz załoga samochodowa Komornicki/Marton. Od tego momentu Orlen Team zaczynał swoje starty w Mistrzostwach Świata FIM oraz Pucharze Świata FIA w rajdach terenowych, a także w Rajdzie Dakar.

W wrześniu 2004 skład załogi samochodowej został zmieniony, do drużyny dołączyli Krzysztof Hołowczyc i J.M. Fortin. Marek Dąbrowski w 2004 roku zdobył tytuł drugiego wicemistrza świata oraz stał się pierwszym Polakiem w historii Rajdu Dakar, który znalazł się w pierwszej dziesiątce. Również Jacek Czachor zdołał osiągnąć tytuł wicemistrza świata oraz zająć 10. miejsce w Dakar 2007, przebijając się do pierwszej trójki etapów tych zawodów.

Podczas Rajdu Dakar w 2009 roku Krzysztof Hołowczyc zajął 5. miejsce, a debiutujący Jakub Przygoński uplasował się na 11. pozycji. Jacek Czachor zajął 20. miejsce, natomiast Marek Dąbrowski, niestety, musiał się wycofać z powodu poważnej kontuzji.

Kontrowersje

PKN Orlen był w przeszłości powiązany z wieloma kontrowersjami, które wywołały duże zainteresowanie opinii publicznej.

Jednym z najbardziej znaczących wydarzeń była afera Orlenu z 2004 roku, która skutkowała powołaniem sejmowej komisji śledczej do zbadania sprawy.

W 2002 roku, rafineria w Trzebini, należąca do PKN Orlen, została uwikłana w skandal związany z rynkiem paliw, co miało tragiczne konsekwencje dla wizerunku koncernu.

23 czerwca 2014 roku, tygodnik „Wprost” ujawnił nagranie z rozmowy, która miała miejsce w styczniu tego samego roku. W rozmowie brali udział Dariusz Jacek Krawiec, ówczesny prezes PKN Orlen, oraz politycy, w tym minister skarbu Włodzimierz Karpiński i sekretarz stanu Zdzisław Gawlik. Rozmowa dotyczyła manipulacji cenami paliwa w celu zapewnienia wygranej Platformy Obywatelskiej w wyborach parlamentarnych w 2011 roku. Jak wskazywał Krawiec, po zwycięstwie Donalda Tuska padły słowa, które brzmiały: „Teraz to paliwo może być nawet i po 7 zł”.

7 grudnia 2020 roku, PKN Orlen ogłosił podpisanie umowy przedwstępnej dotyczącej przejęcia grupy Polska Press. Ta decyzja spotkała się z aprobatą środowisk związanych z partią rządzącą, jednak wywołała także falę krytyki ze strony dziennikarzy oraz opozycji.

Rzecznik Praw Obywatelskich, Adam Bodnar, wyraził swoje obawy, podkreślając, że przejęcie Polski Press przez spółkę państwową może stanowić zagrożenie dla wolności słowa. Zaznaczał, że „Konstytucyjna zasada wolności prasy wyklucza jej prawne podporządkowanie władzom politycznym – choćby pośrednie”. Bodnar ostrzegał, że wolna prasa, która krytycznie ocenia władzę, może zostać przekształcona w zależne biuletyny informacyjne i propagandowe.

Na 11 czerwca 2022 roku planowano ogólnopolską akcję pod hasłem „Blokujemy Orlen”, która miała odbyć się w 130 miastach. Ostatecznie zrealizowano ją tylko w 51 lokalizacjach.

Tuż przed wyborami parlamentarnymi w 2023 roku, na stacjach Orlenu miały miejsce kontrowersyjne zmiany cen paliw, które wywołały spekulacje wśród analityków. Mimo wzrostu cen ropy na światowych rynkach, ceny paliw w Orlenie nie tylko nie wzrosły, ale wręcz gwałtownie spadły, co doprowadziło do oskarżeń o manipulacje gospodarcze, mające na celu wsparcie partii rządzącej. Kontrowersje nasiliły się po ujawnieniu maila, w którym Orlen instruował stacje paliw do informowania klientów o awariach dystrybutorów w przypadku braku paliw.

---

Oceń: Orlen

---