Ośnica to interesujący rejon Płocka, znajdujący się na jego wschodnich krańcach. Ta zróżnicowana część miasta rozciąga się w sąsiedztwie ulicy Skierkowskiego, co czyni ją dogodnie dostępną dla mieszkańców oraz odwiedzających.
Ośnica wyróżnia się swoją lokalizacją, zapewniając mieszkańcom dostęp do różnorodnych udogodnień i infrastruktury, co sprzyja aktywnemu stylowi życia. Jej położenie na obrzeżach miasta oraz bliskość do głównych arterii komunikacyjnych sprawiają, że jest to malowniczy i spokojny zakątek Płocka.
Historia
Prywatna osada szlachecka, znajdowała się w powiecie płockim w drugiej połowie XVI wieku. W latach 1867–1954 była integralną częścią gminy Bielino, gdzie miała swoją siedzibę. W okresie Królestwa Polskiego, obszar ten wchodził w skład guberni warszawskiej, a w czasach międzywojennych został przydzielony do województwa warszawskiego.
W dniu 20 października 1933 roku, Ośnica utworzyła gromadę w ramach gminy Bielino. W jej skład wchodziły nie tylko wieś Ośnica, ale także Ośnica-Pieńki, Borowiczki-Cukrownia, Grabówka, Ośnica Urbanowo I oraz Ośnica Urbanowo II.
W trakcie II wojny światowej, teren ten został włączony do III Rzeszy. Po zakończeniu działań wojennych, Ośnica powróciła pod polską administrację. W dniu 12 sierpnia 1953 roku, część gromady została włączona do Płocka, co miało wpływ na reorganizację tutejszej struktury administracyjnej.
W wyniku reorganizacji administracji wiejskiej, zniesienie gmin doprowadziło do tego, że jesienią 1954 roku Ośnica znalazła się w nowoutworzonej gromadzie Borowiczki w powiecie płockim, gdzie pozostała do końca 1972 roku, co wiązało się z kolejną reformą gminną.
Nowa reforma administracyjna, która miała miejsce 1 stycznia 1973 roku, polegała na odtworzeniu gmin oraz zniesieniu gromad oraz osiedli. Wtedy to Ośnica stała się częścią nowo powstałej gminy Borowiczki. W latach 1975–1979 miejscowość administracyjnie była związana z województwem płockim, a 1 grudnia 1981 roku, Ośnica została włączona do Płocka.
Przypisy
- Uchwała Nr XX/93/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 01.12.1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie warszawskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 12.12.1972 r., Nr 20, Poz. 407)
- Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 01.01.1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
- Uchwała Nr VI/10/13/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 05.10.1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu płockiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-0/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 29.11.1954 r.
- Dz.U. z 1953 r. nr 41, poz. 179
- Warszawski Dziennik Wojewódzki: dla obszaru Województwa Warszawskiego. 1933, nr 14, poz. 136
- Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 01.04.1933 r., Książnica-Atlas, Lwów 1933
- Dziennik Praw, rok 1870, tom 70
- Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- Statystyczna charakterystyka miejscowości w gromadach: pow. Płock, woj. warszawskie
- Dz.U. z 1981 r. nr 28, poz. 152
- Dz.U. z 1975 r. nr 16, poz. 91.
Pozostałe obiekty w kategorii "Dzielnice":
Chełpowo | Longinus | Maszewo Małe | Niegłosy | Podolszyce | Stare Miasto (Płock) | Budy Dolne | Boryszewo (Płock) | Nowe Ciechomice | Powsino | Tokary-Rąbież | Stare CiechomiceOceń: Ośnica (Płock)