Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku

Uczelnie

Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku jest istotnym ośrodkiem kształcenia duchownego, który pełni ważną rolę w diecezji płockiej Kościoła rzymskokatolickiego.

To miejsce, gdzie młodzi mężczyźni przygotowują się do kapłaństwa, zyskując solidne podstawy teologiczne oraz rozwijając swoją duchowość.

Historia

Historia seminarium duchownego diecezji płockiej sięga 9 września 1594 roku, kiedy to w Pułtusku powstała pierwsza instytucja tego typu. Jednak, aby stworzyć seminarium w mieście diecezjalnym, konieczne stało się zrealizowanie budowy nowego obiektu. Umożliwił to znaczny legat finansowy przekazany przez sufragana chełmińskiego, Seweryna Szczukę.

Na znak formalnego powstania uczelni, dnia 6 maja 1710 roku biskup Ludwik Załuski podpisał akt erekcyjny. Jednak rzeczywiste zajęcia rozpoczęły się dopiero w 1717 roku, co było wynikiem przedłużającego się procesu budowy.

W 1864 roku, w obliczu nieprzychylnych decyzji władz rosyjskich, seminarium zostało skasowane, a ostatnia sesja księży profesorów odbyła się 30 czerwca 1865 roku. Po tej dacie w diecezji pozostało jedynie seminarium w Płocku.

W 1925 roku, na mocy decyzji Rady Ministrów II Rzeczypospolitej Polskiej, seminarium płockie zyskało status uczelni wyższej, co stało się ważnym krokiem w historii tej instytucji.

Niestety, w 1940 roku gmachy seminarium zostały zarekwirowane przez Niemców i wykorzystane do ich celów. Po wojnie, w 1946 roku, część budynków zaczęła pełnić funkcję szkoły podstawowej oraz bazy samochodowej.

Dopiero na fali zmian ustroju, w 1991 roku, dawne prawa i majątek seminarium zaczęły wracać do normy. Ważnym momentem był odwiedziny Jana Pawła II w Płocku, kiedy to zatrzymał się on przed pomnikiem abpa A.J. Nowowiejskiego.

W październiku 2000 roku, seminarium podpisało umowę z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, co umożliwiło klerykom uzyskanie pełnoprawnego statusu studentów Wydziału Teologicznego tejże uczelni.

Działalność

W ramach działalności seminarium funkcjonuje szereg grup i zespołów angażujących studentów w różnorodne formy aktywności. Wśród nich znajdują się dwa zespoły muzyczne, a mianowicie Hodos oraz Fraters, które mają na celu wzbogacenie kultury liturgicznej.

Dodatkowo, seminarium prowadzi kilka innych ważnych agend, w tym:

  • koła miłosierdzia,
  • koła misyjne,
  • koła naukowe,
  • koła historyczne,
  • koła teatralne,
  • scholę,
  • reprezentacje sportowe,
  • grupę powołaniową,
  • Asystę Biskupią,
  • grupę medialną.

Seminarium oferuje również różne grupy formacyjne, takie jak Ruch Światło-Życie, Krucjata Wyzwolenia Człowieka, Wojsko Gedeona, Laboratorium Wiary oraz Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, które umożliwiają rozwój duchowy i społeczny uczestników.

Warto wspomnieć również o seminaryjnej prasie, która jest istotnym elementem życia seminaryjnego. W skład tej prasy wchodzą: „Sursum Corda” (wydawana od 1927 roku), „Misyjny Szlak” oraz „Żyć Liturgią”, które informują o wydarzeniach i aktywnościach w seminarium.

Przełożeni

W Wyższym Seminarium Duchownym w Płocku pełnią funkcje następujące osoby:

  • Rektor: ks. dr Marek Jarosz,
  • Wicerektor: ks. Andrzej Pieńdyk,
  • Prefekt: ks. Radosław Zawadzki,
  • Ojciec duchowny: ks. Wojciech Kruszewski,
  • Dyrektor administracyjny: ks. dr Grzegorz Adamiak.

Poczet rektorów (od 1865)

Historia rektorów Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku od 1865 roku jest ważnym elementem dokumentującym rozwój edukacji duchownej w Polsce. Poniżej przedstawiamy listę osób, które przez lata pełniły tę zaszczytną funkcję, a także ich okresy urzędowania:

  • ks. Franciszek Grabowski (1865–1867),
  • ks. Gracjan Rzewuski (1867–1874),
  • ks. Ignacy Smoleński (1874–1877),
  • ks. Kazimierz Weloński (1877–1901),
  • ks. Antoni Julian Nowowiejski (1901–1908),
  • ks. Adolf Szelążek (1908–1918),
  • ks. Piotr Borniński (1918–1927),
  • ks. Józef Umiński (1927–1930),
  • ks. Franciszek Klimkiewicz (1930–1941),
  • ks. Feliks Słonicki (1945–1949),
  • ks. Wacław Jezusek (1949–1963),
  • ks. Marceli Molski (1963–1973),
  • ks. Tadeusz Rutowski (1974–1984),
  • ks. Wojciech Góralski (1984–1986),
  • bp Andrzej Suski (1986–1991),
  • ks. Romuald Jaworski (1991–1999),
  • ks. Ireneusz Mroczkowski (1999–2005),
  • ks. Bogdan Czupryn (2005–2007),
  • ks. Mirosław Kosek (2007–2012),
  • ks. Marek Jarosz (2012–).

Każdy z powyższych rektorów odegrał kluczową rolę w kształtowaniu duchowej i edukacyjnej tożsamości placówki, przyczyniając się do jej długotrwałego rozwoju oraz wpływając na formację licznych pokoleń duchownych.

Niektórzy z absolwentów

Na przestrzeni lat wielu znaczących absolwentów przewinęło się przez mury Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku. Warto wspomnieć o takich postaciach, jak:

Każda z tych postaci przyczyniła się w różny sposób do rozwoju Kościoła oraz lokalnych społeczności.

Przypisy

  1. 26.pl, Zmarł ks. kan. Andrzej Smoleń, proboszcz parafii pw. Św. Józefa w Płocku [online], Diecezja Płocka [dostęp 13.06.2024 r.]
  2. Statystyka (zeszyt 4). W: Sławomir Wilewski: Posłani w pokoju Chrystusa. Tydzień modlitw o powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego (8–12 maja 2022). Radom: Krajowe Centrum Powołaniowe • Wydawnictwo Diecezji Radomskiej AVE, 2022 r., s. 4. ISBN 978-83-67205-01-6.
  3. Mikołaj Cichowicz.
  4. Franciszek Zakrzewski.

Oceń: Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku

★★★★★
Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:13