Andrzej Wojciech Suski, urodzony 24 grudnia 1941 roku w Płocku, jest postacią znaczącą w polskim Kościele rzymskokatolickim. Posiada tytuł doktora nauk teologicznych, co wskazuje na jego zaawansowaną wiedzę oraz kompetencje w dziedzinie teologii.
W swojej karierze duchownego pełnił ważne funkcje. Od 1986 do 1992 roku sprawował urząd biskupa pomocniczego w diecezji płockiej, gdzie aktywnie przyczyniał się do życia duchowego regionu.
Następnie, od 1992 do 2017 roku, był biskupem diecezjalnym toruńskim, kierując diecezją oraz wspierając lokalne wspólnoty. Po zakończeniu swojej posługi biskupiej, od 2017 roku, sprawuje honorowy tytuł biskupa seniora diecezji toruńskiej, co podkreśla jego trwały wpływ na Kościół w Polsce.
Życiorys
Andrzej Suski urodził się 24 grudnia 1941 roku w Płocku. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego im. Marszałka Stanisława Małachowskiego w Płocku w latach 1959–1965 kontynuował naukę w Wyższym Seminarium Duchownym w Płocku. Jego święcenia kapłańskie miały miejsce 13 czerwca 1965 roku w kościele św. Bartłomieja w Płocku, gdzie udzielił mu ich biskup pomocniczy Piotr Dudziec.
W latach 1965–1967, po skierowaniu na studia specjalistyczne do Rzymu, zgłębiającej teologię na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, a następnie, w latach 1967–1970, specjalizował się w zakresie Pisma Świętego na Papieskim Instytucie Biblijnym. Ukończone studia zaowocowały uzyskaniem dwóch stopni licencjata. W 1973 roku obronił doktorat z teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim.
Od 1973 roku Andrzej Suski był nauczycielem w Wyższym Seminarium Duchownym w Płocku oraz w Soborowym Studium Teologiczno-Pastoralnym Diecezji Płockiej. Prowadził również zajęcia z przedmiotów biblijnych na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W 1975 roku otrzymał tytuł profesora w seminarium, a w 1984 został wicerektorem, a dwa lata później rektorem placówki. W 1975 roku objął także stanowisko wicedyrektora Soborowego Studium Teologiczno-Pastoralnego.
W 1976 roku, po mianowaniu go adiunktem w Katedrze Biblistyki na Akademii Teologii Katolickiej, dodatkowo zdał egzamin na cenzora ksiąg kościelnych. Zasadniczym wydarzeniem w jego karierze było otrzymanie godności kapelana honorowego Ojca Świętego w 1985 roku.
12 sierpnia 1986 roku papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji płockiej, ze stolicą tytularną Pulcheriopolis. Jego święcenia biskupie miały miejsce 4 października 1986 roku w bazylice katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Płocku, gdzie był towarzyszył mu kardynał Józef Glemp, prymas Polski oraz inni biskupi.
Wybierając zawołanie biskupie, przyjął słowa z hymnu do krzyża Chrystusa: „Spes mea unica” (Nadzieja moja jedyna). W diecezji płockiej Andrzej Suski był odpowiedzialny za różne instytucje i działania, w tym Wyższe oraz Niższe Seminarium Duchowne, Studium Soborowe, Instytut Wyższej Kultury Religijnej, Wydawnictwo Diecezjalne oraz Bibliotekę Diecezjalną.
W 1991 roku uzyskał tytuł kanonika gremialnego Kapituły Katedralnej Płockiej. Dwa lata później, 19 marca 1992 roku, Jan Paweł II przeniósł go na urząd biskupa diecezjalnego nowo utworzonej diecezji toruńskiej. Z kolei 25 marca 1992 roku kanonicznie objął diecezję toruńską, a 31 maja 1992 roku miał miejsce jego ingres do katedry św. Jana Ewangelisty i św. Jana Chrzciciela w Toruniu.
W 1993 roku powołał do życia Wyższe Seminarium Duchowne w Toruniu oraz brał udział w tworzeniu Wydziału Teologii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, gdzie objął stanowisko wielkiego kanclerza. Był także współorganizatorem cyklu konferencji Colloquia Torunensia, które koncentrowały się na współczesnych problemach teologicznych i społecznych.
Jego aktywność na rzecz diecezji objawiała się również w dziełach charytatywnych, takich jak utworzenie toruńskiego oddziału Caritas oraz wsparcie dla budowy Hospicjum „Światło”. W dniu 11 listopada 2017 roku papież Franciszek przyjął jego rezygnację z urzędu biskupa diecezjalnego toruńskiego, powierzając mu jednocześnie obowiązki administratora apostolskiego diecezji do czasu wyboru nowego biskupa.
Na forum Konferencji Episkopatu Polski pełnił rolę wiceprzewodniczącego Komisji ds. Dialogu z Judaizmem, a w 1996 oraz ponownie w 2001 roku był wybierany przewodniczącym Komisji Duchowieństwa. W 2002 roku wszedł w skład Zespołu Biskupów ds. Duszpasterskiej Troski o Radio Maryja, a w latach 2012–2018 przewodniczył tej grupie. Dodatkowo był członkiem Rady Stałej w latach 2007–2012 oraz częścią Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu RP i KEP.
W 1989 roku został wizytatorem apostolskim seminariów diecezjalnych i zakonnych w Polsce, a rok później dyrektorem krajowym Papieskich Dzieł Misyjnych w Polsce. W 1999 roku jako przedstawiciel Episkopatu Polski uczestniczył w Synodzie Biskupów w Rzymie.
W 2000 roku miała miejsce konsekracja biskupa pomocniczego toruńskiego Józefa Szamockiego, a wśród współkonsekratorów znaleźli się biskupi pomocniczy: Wiesław Śmigiel (2012), arcybiskup Manfredonii-Vieste-San Giovanni Rotondo Franco Moscone (2019) oraz nuncjusz apostolski w Gwinei i Mali Tymon Chmielecki (2019).
Odznaczenia i wyróżnienia
Andrzej Suski otrzymał liczne honorowe obywatelstwa przyznane mu przez różne miasta, w tym Lubawę w roku 1998, Toruń w 2009, Jabłonowo Pomorskie w 2012, Nowe Miasto Lubawskie w 2013 oraz Chełmżę w 2017 roku.
W dodatku został uhonorowany tytułami honorowego obywatela województwa kujawsko-pomorskiego w 2016 roku oraz osobowości powiatu działdowskiego w 2017 roku.
W 2011 roku zdobył wyróżnienie „Convallaria Copernicana”, które zostało mu przyznane przez Senat Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Otrzymał również odznaczenie Missio Reconciliationis, a w 2008 roku został włączony do Konfraterni Zakonu Paulinów.
W marcu 2012 roku został uhonorowany tytułem Oblata Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela, co jest znaczącym wyróżnieniem w jego karierze.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Stanisław Nieborski | Adam Maciejowski | Karol Gustaw Manitius | Jehuda Lejb Margaliot | Antoni Luboradzki | Maria Wawrzyniec Rostworowski | Juliusz Adolf Teofil Ludwig | Karol Jonscher (pastor) | Jan Czapla (duchowny) | Borys Przedpełski | Stefan ZielonkaOceń: Andrzej Suski