Borowiczki-Cukrownia to interesująca część Płocka, która znajduje się w jego wschodnich obrzeżach. Ta malownicza lokalizacja rozciąga się w rejonie ulicy Żelaznej, co czyni ją wyjątkowym miejscem do odwiedzenia. Co ważne, Borowiczki-Cukrownia stanowi integralną część osiedla Borowiczki, które przyciąga uwagę swoją unikalną atmosferą oraz historycznym znaczeniem dla miasta.
Odkrywanie tej części Płocka to doskonała okazja do poznania lokalnej kultury oraz tradycji, które są tak istotne dla mieszkańców. Warto poświęcić chwilę, aby dokładniej zbadać tę dzielnicę, odkrywając jej historie oraz charakterystyczne cechy.
Historia
W przeszłości Borowiczki-Cukrownia miały istotne znaczenie administracyjne w Królestwie Polskim, przynależąc do guberni warszawskiej. W okresie międzywojennym znalazły się w obszarze województwa warszawskiego. 20 października 1933 roku te tereny weszły w skład gromady Ośnica, która organizacyjnie obejmowała także inne miejscowości, takie jak Ośnica, Ośnica-Pieńki, Borowiczki-Cukrownia, Grabówka, Ośnica-Urbanowo I oraz Ośnica-Urbanowo II.
Okres II wojny światowej przyniósł ze sobą trudne czasy, kiedy to Borowiczki-Cukrownia zostały włączone do III Rzeszy. Po zakończeniu wojny, miejscowość powróciła do Polski. 12 sierpnia 1953 roku część gromady Ośnica została przyłączona do Płocka, wskazując na dynamiczne zmiany administracyjne w regionie.
Do roku 1954 Borowiczki-Cukrownia były częścią gminy Bielino, mieszczącej się w powiecie płockim. W związku z reformą administracji wiejskiej, polegającą na likwidacji gmin, jesienią tego roku miejscowość została włączona do nowo utworzonej gromady Borowiczki w powiecie płockim. Gromada ta przetrwała do końca 1972 roku, co zbiegło się z kolejną reformą gminną.
1 stycznia 1973 roku, w następstwie kolejnych reform administracyjnych, które przyniosły odtworzenie gmin oraz likwidację gromad i osiedli, Borowiczki-Cukrownia zostały włączone do nowo utworzonej gminy Borowiczki. W latach 1975–1979 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego, a 1 grudnia 1981 roku Borowiczki-Cukrownia ponownie trafiły do Płocka.
Przypisy
- Uchwała Nr XX/93/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 01.12.1972 r. (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 12.12.1972 r., Nr 20, Poz. 407)
- Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 01.01.1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
- Uchwała Nr VI/10/13/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 05.10.1954 r. (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 01.12.1954 r., Nr. 11, Poz. 67)
- Dz.U. z 1953 r. nr 41, poz. 179
- Warszawski Dziennik Wojewódzki: dla obszaru Województwa Warszawskiego. 1933, nr 14, poz. 136
- Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 01.04.1933 r., Książnica-Atlas, Lwów 1933
- Dziennik Praw, rok 1870, tom 70
- Statystyczna charakterystyka miejscowości w gromadach: pow. Płock, woj. warszawskie
- Dz.U. z 1975 r. nr 16, poz. 91
- a b Dz.U. z 1981 r. nr 28, poz. 152
Pozostałe obiekty w kategorii "Osiedla":
Borowiczki-Parcele | Borowiczki | Dworcowa (Płock) | Imielnica (Płock) | Petrochemia (Płock) | Podolszyce Południe | Trzepowo (Płock) | Międzytorze (Płock) | Radziwie (Płock) | Podolszyce Północ | Osiedle Tysiąclecia (Płock) | Osiedle Łukasiewicza (Płock) | Osiedle Kochanowskiego (Płock) | Kolegialna (Płock) | Góry (Płock) | Kostrogaj (Płock) | Winiary (Płock) | Miodowa (Płock) | Skarpa (Płock) | Zielony JarOceń: Borowiczki-Cukrownia