Marian Rapacki (trener)


Marian Tadeusz Rapacki, urodzony 26 sierpnia 1919 roku w Płocku, a zmarły 19 kwietnia 2009 roku w Olsztynie, był osobowością niezwykle ważną dla polskiego sportu, zwłaszcza w dziedzinie kajakarstwa. Pełnił rolę trenera, a także był uznawanym działaczem sportowym, który znacząco przyczynił się do rozwoju tej dyscypliny w Polsce.

W swojej karierze Marian Rapacki miał wiele osiągnięć, jednak jedną z jego najbardziej znaczących ról była funkcja kierownika Olsztyńskiego Muzeum Sportu, gdzie przez długie lata miał okazję wpływać na edukację i promocję sportu w regionie. Jego pasja i zaangażowanie w działania sportowe zostały docenione, co zaowocowało nadaniem mu tytułu honorowego obywatela Olsztyna.

Życiorys

Marian Rapacki przyszedł na świat w rodzinie, której głowa pełniła funkcję dyrektora szkół rolniczych. Po ukończeniu szkoły średniej zdecydował się na dalszą edukację w szkole podchorążych, a także miał zamiar studiować w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego w Warszawie. Niestety, wybuch II wojny światowej pokrzyżował te plany. W czasie wojny brał aktywny udział w kampanii wrześniowej, a następnie skupił się na działalności w partyzantce w powiecie grójeckim, będąc związanym z Armią Krajową. Pod koniec wojny dołączył do Wojsk Polskich, gdzie jako żołnierz 15 Dywizji Piechoty zasilił szeregi armii w Olsztynie.

Po zakończeniu działań wojennych Rapacki podjął pracę w wojskowych jednostkach odpowiedzialnych za sport oraz kulturę fizyczną. Jego kariera sportowa nabrała tempa, gdy trafił do Łuczan, przekształconych w 1946 roku na Giżycko, gdzie toczone były podstawy powojennego ruchu sportowego. Wspierał rozwój takich dyscyplin, jak lekkoatletyka, boks, piłka nożna, żeglarstwo oraz bojery. Był także odpowiedzialny za Wydział Wyszkolenia Liniowego w Powszechnej Organizacji „Służba Polsce” w Olsztynie. W 1950 roku przeszedł do rezerwy w stopniu kapitana.

Po zakończeniu służby wojskowej jego pasja do sportu nie osłabła. Włączył się w działalność Ligi Morskiej oraz Ligi Przyjaciół Żołnierza, a jako kierownik ośrodków wodnych tych organizacji w Olsztynie, stworzył pierwszą sekcję kajakarstwa w województwie. Jego wkład w rozwój sportu widoczny był również poprzez założenie sekcji kajakarskich Olsztyńskiego Klubu Sportowego (Stomil Olsztyn, początkowo Olsztyński Klub Sportów Wodnych) oraz Zrywu Olsztyn. Takie działania przyczyniły się do rozwoju wyczynowego kajakarstwa w regionie Warmii i Mazur.

Jako uznawany trener kajakarstwa, który dysponował tytułem mistrza trenerskiego, zdobył zaufanie Krajowej Federacji. W 1955 r. objął funkcję trenera reprezentacji młodzieżowej Polski, a w latach 1956-1964 był drugim trenerem kadry seniorskiej. Krótko przed igrzyskami olimpijskimi w Tokio, przejął stanowisko pierwszego trenera, a sama kadra pod jego przewodnictwem zajęła 7. miejsce w występie Daniela Pileckiego oraz 8. miejsce dla dwójki Pileckiego z Izabellą Antkowiak. Pomimo braku znaczących sukcesów, Rapacki nie mógł dalej współpracować z reprezentacją narodową.

W latach 1961-1976 piastował rolę kierownika sekcji kajakarskiej oraz trenera w Olsztyńskim Klubie Sportowym, znanym później jako Stomil Olsztyn. Jego wysiłki zaowocowały wychowaniem około 150 medalistów mistrzostw krajowych, europejskich oraz światowych. Wśród jego znanych podopiecznych można wymienić Wacława Sklinsmonta, Kazimierza Nikina (wicemistrza świata na 10 000 m w 1975 r.) oraz Andrzeja Gronowicza, który na igrzyskach w Montrealu zdobył srebrny medal w kanadyjkach dwójkach 500 m. Oprócz działalności trenerskiej, Rapacki działał również jako sędzia klasy związkowej.

W latach 1977-1979 pełnił funkcję szefa wyszkolenia w Wojewódzkiej Federacji Sportu w Białymstoku, a następnie wrócił do Olsztyna, gdzie m.in. kierował Wojewódzkim Zespołem Metodyczno-Szkoleniowym. Po odejściu na emeryturę w końcówce 1979, zapragnął nadal angażować się w sport. Pod jego kierownictwem powstał Wojewódzki Klub Olimpijczyka oraz Olsztyńskie Muzeum Sportu, które zostało uroczyście otwarte 12 maja 1989. Początkowo mieściło się w siedzibie klubu Stomil Olsztyn, a w 2004 roku przeniosło się do hali widowiskowo-sportowej „Urania” i zmieniło nazwę na Muzeum Sportu w Olsztynie. Marian Rapacki był długoletnim dyrektorem muzeum aż do 2000 roku, gromadząc jednocześnie bogate zasoby dokumentacyjne i eksponaty związane z historią sportu w regionie.

Współpracował z Polskim Związkiem Kajakowym, gdzie przez pewien czas zasiadał w zarządzie, a później pracował jako przewodniczący Rady Trenerów. Otrzymał wiele odznaczeń, zarówno bojowych jak i państwowych, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz tytuł Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej. Uhonorowano go także tytułem honorowego obywatela Olsztyna, który otrzymał 26 maja 2004 roku, w towarzystwie odznaczonych także przedstawicieli olsztyńskiej siatkówki, w tym Mieczysława Doroszuka i Zbigniewa Lubiejewskiego.

W dniu 20 października 2009 roku Muzeum Sportu w Olsztynie otrzymało jego imię na pamiątkę jego zasług w pracy na rzecz sportu. Marian Rapacki był ojcem dwójki dzieci i przez wiele lat szczęśliwie żonaty.

Przypisy

  1. OSiR Olsztyn. Nadanie Muzeum Sportu w Olsztynie imienia Mariana Tadeusza Rapackiego, 22.10.2009 r. [dostęp 24.10.2009 r.]
  2. Małgorzata Małgorzata: Wspomnienie o Marianie Rapackim (1919 – 2009). Olsztyn24, 21.04.2009 r. [dostęp 21.04.2009 r.]

Oceń: Marian Rapacki (trener)

Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:25