Jerzy Mrzygłód, urodzony 25 sierpnia 1929 roku w Płocku, to postać, która zapisała się w historii polskiego dziennikarstwa sportowego. Był nie tylko znanym dziennikarzem, ale również publicystą prasowym oraz sprawozdawcą, który zdobył uznanie wśród słuchaczy i widzów.
Odszedł 27 lipca 1995 roku w Warszawie, lecz jego dorobek pozostaje z nami jako ważny element polskiej kultury medialnej, pełen pasji i zaangażowania w tematykę sportową.
Życiorys
Jerzy Mrzygłód zadebiutował jako dziennikarz na łamach Gazety Krakowskiej w roku 1950. W ciągu siedmiu lat, od 1951 do 1958, pracował dla Przeglądu Sportowego. Następnie przeniósł się do wydawanej w Katowicach gazety Sport, gdzie w warszawskim oddziale pracował aż do 1975 roku, pisząc artykuły na temat podnoszenia ciężarów oraz narciarstwa.
W roku 1956, współpracując z Stefanem Rzeszotem, nagrywał komentarze sprawozdawcze na zimowych igrzyskach olimpijskich, które następnie były emitowane w polskiej telewizji wraz z obrazem. Na początku lat 60. XX wieku rozpoczął stałą współpracę z tym medium, komentując sportowe wydarzenia. W 1975 lub 1976 roku został etatowym pracownikiem redakcji sportowej w Telewizji Polskiej, gdzie prowadził audycje takie jak Echa Stadionów oraz Studio Sport, a także współprowadził studio podczas piłkarskich mistrzostw świata w 1982 roku.
Jerzy Mrzygłód był szczególnie znany z relacjonowania sportów zimowych. Jego komentarze dotyczyły takich dyscyplin jak biegi narciarskie, łyżwiarstwo figurowe, pływanie oraz podnoszenie ciężarów. Największą popularność przyniosło mu komentowanie skoków narciarskich: Pucharu Świata, Turnieju Czterech Skoczni, a także konkursów olimpijskich oraz mistrzostw świata. Zszedł na emeryturę w 1990 roku, ale przez pewien czas jeszcze sporadycznie powracał do swojej roli komentatora telewizyjnego.
W dalszym ciągu swojej kariery, w latach 1952–1992, relacjonował wydarzenia w ramach czternastu olimpijskich letnich i zimowych igrzysk. W 1957 roku napisał wspólnie z Janem Nawrockim książkę pt. W szczęku stalowych kling, a samodzielnie wydał w 1980 roku publikację zatytułowaną Polski sport przedstawia się. Jego niezwykły głos sprawozdawcy ze skoków narciarskich został również uwieczniony w telewizyjnym filmie z 1986 roku Słońce w gałęziach. Dodatkowo, w latach 1952–1971 współpracował z Departamentem II Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, zajmującym się kontrwywiadem.
Jerzy Mrzygłód zmarł 27 lipca 1995 roku w Warszawie w wieku 65 lat. Pochowano go na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera AII-13-13). Był mężem Romany Jadwigi Mrzygłód, z domu Koziorowskiej (1935–2009).
Przypisy
- Jerzy Mrzygłód. Filmografia. filmpolski.pl. [dostęp 29.01.2019 r.]
- Jerzy Mrzygłód. sportowahistoria.pl. [dostęp 29.01.2019 r.]
- W szczęku stalowych kling. worldcat.org. [dostęp 29.01.2019 r.]
- Polski sport przedstawia się. antykwariatsportowy.pl. [dostęp 29.01.2019 r.]
- jerzy mrzygłód. odeszli-pamietamy.pl. [dostęp 29.01.2019 r.]
- Jerzy Mrzygłód. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 29.01.2019 r.]
- Wanda Trzebunia-Siwicka: JAK TO SIĘ ZACZĘŁO? PIERWSZE OŚRODKI TELEWIZYJNE W POLSCE. Lata 1952 - 1969. polkart.com.pl. [dostęp 29.01.2019 r.]
- Jacek Korczak-Mleczko: CIĘŻKI PONIEDZIAŁEK (76). SZTANGA POD PRASĄ (I INNYMI MEDIAMI). pzpc.pl, 24.10.2011 r. [dostęp 29.01.2019 r.]
- Bogdan Miś: Agenci wracają…. bogdan.wordpress.com, 01.06.2006 r. [dostęp 29.01.2019 r.]
- Lista Wildsteina. ny.pl. [dostęp 29.01.2019 r.]
- Jerzy Mrzygłód nie żyje. archiwum.wyborcza.pl, 28.07.1995 r. [dostęp 29.01.2019 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Lesław Ludwig | Piotr Grzegorzewski | Stefan Gorski | Dariusz Michalski | Stanisław Nowakowski (dziennikarz) | Olszakumpel | Radosław BrzózkaOceń: Jerzy Mrzygłód