Karol Karliński


Karol Karliński, znany również jako Karol Knake-Zawadzki, to postać, której życie i kariera pozostawiły trwały ślad w polskiej kulturze teatralnej i filmowej. Urodził się 15 listopada 1882 roku w Płocku, a jego talent artystyczny zyskał uznanie zarówno na deskach teatrów, jak i w produkcjach filmowych.

Jako dyrektor teatrów, Karliński miał wpływ na rozwój sceny teatralnej w Polsce, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo artystyczne. Mimo że życie Karola zakończyło się 22 lipca 1929 roku w Wilnie, jego osiągnięcia artystyczne oraz wkład w kulturę polską są wciąż doceniane i pamiętane.

Życiorys

Karol Karliński był synem Stanisława Knake-Zawadzkiego oraz Marii z Mańkowskich. W jego rodzinie pojawił się również jego brat, znany aktor Marian Mariański, a jego żoną została Stanisława Karlińska, która również zdobyła uznanie jako śpiewaczka i aktorka. Swoją karierę na scenie teatralnej rozpoczął w roku 1902, kiedy to zadebiutował w Teatrze Ludowym w Krakowie. Grał w tym zespole do 1904 roku, aby następnie przenieść się do krakowskiego Teatru Miejskiego w 1905 roku.

W kolejnych latach Karliński występował w Kaliszu (1906) oraz w grupach teatralnych, które były kierowane przez jego ojca, m.in. w Wilnie w latach 1906–1907. W okresie 1908–1914 prezentował swoje umiejętności artystyczne w Warszawie, występując w Warszawskich Teatrach Rządowych oraz w Teatrze Bagatela. Dodatkowo, w drugiej połowie 1910 roku, występował z powrotem w krakowskim Teatrze Ludowym.

W trakcie I wojny światowej Karol Karliński pełnił służbę wojskową w armii carskiej. Po zakończeniu konfliktu zbrojnego zajął się kierowaniem teatrem na Dynasach w latach 1918-1919. Następnie kontynuował swoją karierę w Teatrze Rozmaitości, a w czasie wojny polsko-bolszewickiej prowadził zespół teatralny żołnierskiego YMCA, który występował w takich miastach jak Równe, Żytomierz oraz Kijów.

W późniejszym etapie kariery występował w Warszawie (w Teatrze Maska w latach 1921-1922 oraz Teatrze Polskim w latach 1927-1928), a także w Grodnie (Teatr Miejski 1922-1923) oraz Wilnie (1928-1929). Po zakończeniu swojej kariery artystycznej, Karol Karliński znalazł miejsce swojego ostatniego spoczynku na warszawskim Cmentarzu ewangelicko-augsburskim.

Filmografia

Karol Karliński ma na swoim koncie liczne osiągnięcia filmowe, które stanowią istotny element jego kariery. Oto wybrane tytuły z jego filmografii:

  • Sąd Boży (1911),
  • Dzieje grzechu (1911),
  • Wykolejeni (1913) – w roli Józka,
  • Grzech (1913),
  • Niewolnica zmysłów (1914),
  • Zaczarowane koło (1915),
  • Dla ciebie, Polsko (1920) – w roli dowódcy polskiego oddziału,
  • Na jasnym brzegu (1921) – w roli studenta Kresowicza.

Oceń: Karol Karliński

Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:20