Witold Antoni Zacharewicz był wybitnym polskim aktorem, który zasłynął w okresie międzywojennym. Urodził się 26 sierpnia 1914 roku w malowniczym Płocku. Jego życie, naznaczone talentem i pasją do sztuki, tragicznie zakończyło się 16 lutego 1943 roku, kiedy to zmarł w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz.
Zacharewicz pozostawił po sobie ważny ślad w historii polskiego teatru i filmu, mimo że jego kariera została brutalnie przerwana przez okrucieństwa II wojny światowej.
Życiorys
Witold Zacharewicz, jako drugie dziecko Kiejstuta Zacharewicza oraz Wandy z Kraczkiewiczów, przyszedł na świat w rodzinie z tradycjami. Do roku 1919 jego rodzice byli właścicielami majątku w Stanowie, koło Płocka, jednak po ich rozwodzie, majątek został sprzedany, a rodzina musiała zmienić swoje życie.
W młodości uczęszczał do warszawskiego I Gimnazjum Miejskie im. gen. Sowińskiego, które ukończył w 1932 roku. Następnie kontynuował naukę na wydziale polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Równocześnie brał udział w warsztatach organizowanych przez Państwowy Instytut Sztuk Teatralnych, co pomogło mu w rozwoju aktorskim.
W latach 1933–1936 występował w różnych teatrach warszawskich. W szczególności w sezonie 1934/35 współpracował z rewowym teatrem Stara Banda, a w roku 1936 zagrał w Teatrze Kameralnym. Pomimo jego starań, największą popularność przyniosły mu role filmowe, w tym role romantyczne, do czego predysponował go jego urok osobisty. Odniósł sukces w filmach reżyserowanych przez Michała Waszyńskiego oraz Józefa Lejtesa. Rok 1938 był dla niego okresem największej sławy, a ostatnim filmem, w którym wystąpił, była produkcja zatytułowana „Gehenna”.
1 września 1938 roku Witold został powołany do wojska i przydzielony do Szkoły Podchorążych Rezerwy Łączności w Zegrzu. W czasie kampanii wrześniowej bronił kraju jako członek Szwadronu Łączności Mazowieckiej Brygady Kawalerii.
W trudnych czasach wojennych przebywał w Warszawie. Pracował jako kelner, a od połowy 1940 roku występował w jawnych teatrach, takich jak „Miraż” i „Maska”, pomimo zakazu działalności na tym polu wydanego przez podziemne władze ZASP. Jego żona wspomina, że Witold był przekonany, iż jego praca ma na celu wspieranie polskiej kultury oraz utrzymywanie morale rodaków.
Niestety, 1 października 1942 roku został aresztowany przez Gestapo. Wraz z około dziesięcioma innymi osobami, w tym swoją matką, angażował się w organizację fałszywych dokumentów dla Żydów, co spotkało się z tragicznymi konsekwencjami, gdyż był to plan przygotowany przez prowokatora z Gestapo. W listopadzie 1942 roku został deportowany do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie tragicznie zakończył swoje życie 16 lutego 1943 roku. Istnieją różne relacje dotyczące okoliczności jego śmierci, mówiące o tym, że zmarł w wyniku zastrzyku z fenolu w serce lub został rozstrzelany w obecności innych więźniów.
Filmografia
Filmografia Witolda Zacharewicza obejmuje szereg znaczących dzieł, które ukazują jego wszechstronność oraz uzdolnienia aktorskie. Poniżej znajduje się lista niektórych z jego najbardziej pamiętnych ról:
- Pod twoją obronę (1933),
- Młody las (1934),
- Kochaj tylko mnie (1935),
- Nie miała baba kłopotu (1935),
- Barbara Radziwiłłówna (1936),
- Róża (1936),
- Halka (1937),
- Znachor (1937),
- Druga młodość (1938),
- Profesor Wilczur (1938),
- Kościuszko pod Racławicami (1938),
- Gehenna (1938).
Przypisy
- Zbigniew Majewski. Jak Zginął Witold Zacharewicz – Wspomnienia z Oświęcimia. „Film”. 01.11.1947 r., s. 4
- Express Kaliski: gazeta poranna dla wszystkich. R. 13, 1937 r., nr 291, s. 5
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Eugenia Greinert | Aleksandra Rakiewicz | Piotr Klatt | Maria Dowmuntowa | Leon Śliwiński (malarz) | Ignacy Gepner | Józef Paszkowski (rzeźbiarz) | Jan Betley | Karol Karliński | Władysław Gruberski | Stefan Otceten | Krzysztof Bielecki (prozaik) | Iwona Zaborowska-Baer | Andrzej Musiał | Mieczysław Dzikowski | Stanisław Igar | Kazimierz Zalewski | Jacek Lachowicz | Fiszel Zylberberg | Ludwik PyrowiczOceń: Witold Zacharewicz