Mirosław Krajewski (1917–1945)

Polityka i administracja

Mirosław Krajewski, znany również pod pseudonimami „Pietrek” oraz „Piotr”, urodził się 25 lutego 1917 roku w Płocku. Był wybitnym polskim działaczem robotniczym, który swoją działalność związał z komunistycznym podziemiem w okresie II wojny światowej.

Jego zaangażowanie w walkę z niemieckim okupantem prowadziło do licznych działań, które miały na celu wsparcie oporu wobec tyranii. Niestety, życie Krajewskiego zakończyło się tragicznie 1 stycznia 1945 roku w Strumianach, co sprawiło, że pozostaje on symbolem nieustannie walczącego ducha Polaków w czasie najciemniejszych dni historii kraju.

Życiorys

Mirosław Krajewski urodził się w rodzinie rzemieślniczej, jako syn Czesława i Stanisławy z d. Pieścik. Jego dzieciństwo miało miejsce w Warszawie, gdzie był wychowywany przez matkę. W 1937 roku ukończył Gimnazjum im. ks. J. Poniatowskiego na Żoliborzu, po czym w latach 1937–1939 podjął studia z zakresu medycyny na Uniwersytecie Warszawskim. Już od 1935 roku był aktywnym działaczem Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej. W latach 1937–1938 członek komunistycznej, studenckiej organizacji młodzieżowej OMS „Życie”. W związku z jego działalnością komunistyczną, wielokrotnie grożono mu usunięciem zarówno z gimnazjum, jak i z uczelni.

Na początku roku 1941 zainicjował swoją działalność konspiracyjną w grupie znanej jako „Biuletynowcy”, a następnie przyłączył się do ZWW. W styczniu 1942 roku zdobył członkostwo w Polskiej Partii Robotniczej (PPR). Od 1943 roku pełnił rolę komendanta oddziałów bojowych Związku Walki Młodych, dowodząc akcją, która odbyła się na Café Club w lipcu 1943. W końcówce 1943 roku został szefem sztabu 3 Okręgu GL Warszawa-Prawa Podmiejska. Brał udział w organizacji oddziału GL im. Bartosza Głowackiego.

W lipcu 1944 roku przeniósł się na Lubelszczyznę, gdzie działał w jednostkach wywiadowczych Ludowego Wojska Polskiego, uzyskując stopień majora. Został dowódcą grupy desantowej, która w październiku 1944 roku prowadziła działania bojowe na tyłach niemieckich, w rejonach Skierniewic, Sochaczewa oraz Żyrardowa. Niestety, zginął 1 stycznia 1945 roku w starciu z Niemcami. Pośmiertnie został awansowany na pułkownika i wyróżniony Krzyżem Grunwaldu II klasy. Jego miejsce spoczynku znajduje się na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach, w kwaterze C6 ZWM-1-3.

W okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Mirosław Krajewski był patronem wielu instytucji, a także jego imię nadano wielu ulicom w całym kraju. Przykładowo:

  • w Poznaniu, obecnie ul. Mariana Rejewskiego (do 2002),
  • w Opolu, obecnie ul. Jana Bytnara „Rudego”,
  • w Częstochowie, obecnie ul. Augusta Fieldorfa „Nila” – więcej informacji,
  • w Ursusie, Szkoła Podstawowa nr 6 na ul. Drzymały.

Przez krótki okres jego imię nosiło także schronisko „Andrzejówka” w Górach Suchych.

Przypisy

  1. Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 27.11.2019 r.]
  2. Uchwała Nr XCVI/1095/III/2002 Rady Miasta Poznania z dnia 10.09.2002 r.
  3. Encyklopedia Powszechna PWN, wyd. I, t. II, Warszawa 1974, s. 589.

Oceń: Mirosław Krajewski (1917–1945)

★★★★★
Średnia ocena:4.51 Liczba ocen:22