Witold Antonowicz to postać, która zdecydowanie wpisała się w historię Polski. Urodził się 5 kwietnia 1897 roku w Płocku, a jego życie zakończyło się w 1940 roku.
Był nie tylko nauczycielem, ale również wybitnym politykiem. Jako poseł na Sejm II Rzeczypospolitej Polskiej pełnił swoją funkcję w latach 1938–1939. W swoim działaniu łączył troskę o rozwój społeczny oraz samorządowy, stając się cenionym działaczem w tych dziedzinach.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Walerego i Stanisławy z domu Trzcińskiej, gdzie zdobył wykształcenie średnie oraz ukończył kursy administracyjne. Po zakończeniu edukacji rozpoczął pracę w Izbie Przemysłowo-Handlowej w Wilnie. Z biegiem czasu przeniósł się do Białegostoku, gdzie pełnił rolę przewodniczącego Rady Nadzorczej Bazaru Przemysłowo-Ludowego, a także członka Rady Nadzorczej Chrześcijańskiej Spółdzielni Spożywców „Zjednoczenie”. Jego zaangażowanie obejmowało również zasiadanie w radzie miasta Białegostoku.
Następnie objął stanowisko dyrektora w szkole handlowej. W 1924 roku założył i został dyrektorem oraz nauczycielem w Gimnazjum Kupieckim w Białymstoku. W tym samym roku współorganizował Polskie Towarzystwo Krzewienia Wiedzy Ekonomicznej i Handlowej. Dwa lata później, w 1930 roku, utworzył Publiczną Szkołę Powszechną na Powietrzu dla dzieci zagrożonych gruźlicą, wadami postawy oraz innymi schorzeniami. Szkoła ta znajdowała się w lesie Zwierzyniec w okolicy Białegostoku.
W tym miejscu uczniowie byli naświetlani lampami kwarcowymi, a także poddawani gimnastykę korekcyjną; lekcje odbywały się w ogrodzie szkoły, na świeżym powietrzu, co sprzyjało ich zdrowiu.
W Sejmie V kadencji został wybrany w okręgu nr 40 (Białystok), zasiadając w klubie OZN. Pracował w komisjach: przemysłowo-handlowej, administracyjno-samorządowej oraz budżetowej, pełniąc rolę zastępcy członka. Po inwazji sowieckiej w 1939 roku został aresztowany przez NKWD. Według jednej z wersji, zmarł w więzieniu, natomiast inna wersja sugeruje, że został zamordowany w ramach zbrodni katyńskiej w Mińsku.
Ordery i odznaczenia
Witold Antonowicz został uhonorowany wieloma odznaczeniami. Jego osiągnięcia zostały docenione poprzez przyznanie Złotego Krzyża Zasługi, który otrzymał dwukrotnie. Pierwsza награда miała miejsce 9 listopada 1932 roku, a druga 11 listopada 1937 roku.
Przypisy
- a b MaciejM. Wyrwa MaciejM., Nieodnalezione ofiary Katynia., Warszawa 2015 r., s. 41.
- Na mocy postanowienia sądu uznany za zmarłego z dniem 31.12.1946 r.
- Oświata lat międzywojennych: Białystok może być dumny [dostęp 22.12.2009 r.]
- Małgorzata Smogorzewska: Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. Tom I A-D. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1998 r.
- a b Jacek Majchrowski: Kto był kim w drugiej Rzeczypospolitej. Warszawa: BGW, 1994 r.
- M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
- M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Ryszard Dobieszak | Wiesław Kossakowski | Jan Edward Nowodworski | Zenon Wiśniewski (polityk) | Polikarp Adamiec | Józef Kalinowski (polityk) | Estera Golde-Stróżecka | Ludwik Krasiński (komunista) | Anna Kochanowska | Marek Martynowski | Kazimierz Kühn | Edward Jędruszewski | Mirosław Milewski (ur. 1966) | Wioletta Kulpa | Paweł Lewinson | Mirosław Krajewski (1917–1945) | Julian Leszczyński | Stefan Radomski (dyplomata) | Stanisław Wiśniewski (poseł) | Stanisław Grzywiński (poseł)Oceń: Witold Antonowicz