Ludwik Pyrowicz

---

Życiorys

Był synem Stanisława oraz Marianny z Rumowskich, a jego żoną była Maria Pyrowicz, również artystka zajmująca się rzeźbą.

Edukacja i działalność artystyczna we Włoszech

W młodości uczęszczał do szkoły średniej w Warszawie, gdzie rozpoczął naukę rysunku i malarstwa pod okiem Wojciecha Gersona oraz rzeźby w pracowni Faustyna Cenglera. Swoje pierwsze większe osiągnięcie artystyczne zanotował w 1878 roku, uczestnicząc w wystawie w TZSP, gdzie prezentował gipsowe studium pn. Popiersie mężczyzny. W kolejnych latach jego artystyczna edukacja kontynuowana była w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, a następnie w 1881–1883 roku studiował we Włoszech w Akademii Świętego Łukasza w Rzymie.

Podczas pobytu w Rzymie nawiązał kontakty z innymi polskimi artystami, w tym z Henrykiem Siemiradzkim i Piusem Welońskim. To właśnie w stolicy Włoch wykonał kilka znaczących dzieł, w tym w 1881 roku dwie figurki inspirowane Panem Tadeuszem Adama Mickiewicza. Po zakończeniu nauki założył swoją pracownię rzeźbiarską, w której realizował zamówienia na popiersia i portrety. W roku 1884 otrzymał liczne pozytywne recenzje w renomowanych czasopismach artystycznych „L’Arte” oraz „Westminster Review”. Wśród jego dzieł z tamtego okresu znajdują się m.in. popiersia pana i pani Rizzoni, Nawrockiego oraz braci Swiedomskich.

Działalność artystyczna w Polsce

Na koniec 1885 roku Powrócił do Warszawy, gdzie otworzył swoją własną pracownię artystyczną. Jego uczniami zostali m.in. Konstanty Laszczka, Antoni Szczygielski, Leon Wasileski oraz jego żona. W 1889 roku prowadził pracownię rzeźbiarza Jana Kryńskiego, a po jego śmierci w 1890 roku stał się jej właścicielem. W pracowni tej wykonywano także roboty sztukatorskie. Pyrowicz regularnie wystawiał swoje prace w Warszawie w TZSP, z udziałem w latach 1878, 1883, 1885–1886, 1888–1896 oraz 1910, a także w Salonie Aleksandra Krywulta w latach 1886, 1889 oraz 1893, a także w Salonie Artystycznym w 1888 roku.

W 1891 roku miał także okazję zaprezentować swoje dzieła na międzynarodowej wystawie sztuki w Berlinie, gdzie z dumą zademonstrował popiersie noszące tytuł Kokietka. Jego bogaty dorobek artystyczny obejmuje wiele prac o zróżnicowanej tematyce i charakterze, w tym studia portretowe i rodzajowe, grupy figuralne, posągi w naturalnej wielkości, medaliony oraz rzeźby dedykowane do kościołów i architektury świeckiej. Dodatkowo, był autorem nagrobków znajdujących się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

---

Oceń: Ludwik Pyrowicz

---