Jan Zygmunt Jakubowski

---

Życiorys

Jan Zygmunt Jakubowski był znakomitym polskim filologiem i nauczycielem, którego życie było pełne istotnych wydarzeń. Syn Aleksandra Jakubowskiego oraz Konstancji z d. Kamińskiej, rozpoczął swoją edukację w Gimnazjum im. Marszałka Stanisława Małachowskiego w Płocku. W 1928 roku udało mu się z powodzeniem zdać egzamin maturalny, co pozwoliło mu na podjęcie studiów na kierunku polonistyka na Uniwersytecie Warszawskim. Po uzyskaniu dyplomu w 1934 roku, pracował jako nauczyciel najpierw w Warszawie, a następnie w Łodzi.

W 1937 roku związał się z redakcją pisma „Prace Polonistyczne”, co otworzyło przed nim nowe możliwości w świecie literatury i nauki. Jego życie podczas II wojny światowej było pełne tragedii. Walczył w kampanii wrześniowej, a po jej zakończeniu przebywał na Rzeszowszczyźnie, gdzie zaangażował się w tajne nauczanie. W 1942 roku został aresztowany przez Gestapo i trafił do obozów w Auschwitz oraz Buchenwaldzie, gdzie przetrwał niewłaściwe warunki życia jako więzień.

Po zakończeniu wojny w 1945 roku, Jakubowski powrócił do Polski, a w 1946 roku z powodzeniem obronił pracę doktorską pt. „Stanisław Witkiewicz jako pisarz”, napisaną pod opieką Juliusza Kleinera. W latach 1946–1947 był redaktorem pisma „Polonista”, a od 1948 redagował „Polonistykę”. W okresie 1947–1951 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Łodzi, by później zostać jednym z założycieli Instytutu Badań Literackich PAN, gdzie przez wiele lat kierował Pracownią Podręcznika Szkolnego Historii Języka Polskiego.

W kolejnych latach, Jakubowski zajmował ważne stanowiska akademickie. Od 1949 roku był zastępcą profesora na Uniwersytecie Łódzkim, a od 1951 uczył na Uniwersytecie Warszawskim. W 1952 roku stanął na czele Katedry Historii Literatury Polskiej. Zgodnie z jego osiągnięciami, w 1954 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1968 profesorem zwyczajnym.

W latach 1968–1974 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Filologii Polskiej UW i angażował się w działalność wydawniczą. Był redaktorem w „Życiu Szkoły Wyższej” (1953–1957), „Przeglądzie Humanistycznym” (od 1957) oraz w „Poezji” (1965–1973). Jako aktywny członek organizacji kombatanckiej ZBoWiD, od 1969 roku zasiadał w Prezydium Zarządu Głównego oraz wiceprezesa Rady Naczelnej ZBoWiD od maja 1972 roku. Wspierał politykę Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i był członkiem Komitetu Uczelnianego PZPR na Uniwersytecie Warszawskim.

Jakubowski nieustannie brał udział w przedsięwzięciach mających na celu odbudowę Warszawy. Od 1971 roku był członkiem Obywatelskiego Komitetu Odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie.

Po jego śmierci, został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze C4-tuje-12. W uznaniu swoich zasług, był odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim (1956), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1965) oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1970).

---

Oceń: Jan Zygmunt Jakubowski

---