Ludwik Krasiński, znany również pod pseudonimami „Koci Łeb”, „Karol” oraz „Roman”, urodził się 8 września 1903 roku w Płocku. Był on osobą głęboko zaangażowaną w ruch komunistyczny, a jego życie i działalność miały istotne znaczenie w kontekście historycznym tamtych czasów.
Niestety, los był dla niego wyjątkowo okrutny. Zmarł 1 listopada 1943 roku w obozie Auschwitz-Birkenau, co podkreśla tragiczne konsekwencje politycznych zawirowań i prześladowań, jakim podlegali działacze o lewicowych poglądach.
Życiorys
Ludwik Krasiński, z wykształcenia introligator, był osobą aktywnie zaangażowaną w życie polityczne podczas dwudziestolecia międzywojennego. Jako działacz Komunistycznej Partii Polski (KPP) działał na obszarze Mokotowa. W latach 1930-1932 pełnił rolę sekretarza Komitetu Dzielnicowego KPP w tej dzielnicy, a później dołączył do „Trójki Samoobrony” Komitetu Warszawskiego KPP.
W wyniku swoich aktywności politycznych, Krasiński został aresztowany we wrześniu 1932 roku, a miesiąc później skazany na rok pozbawienia wolności. Wyrok odbywał w Piotrkowie, od 9 października 1933 do 9 października 1934. Po odbyciu kary powrócił do pracy w KPP, angażując się intensywnie w działania partii aż do jej rozwiązania w 1938 roku. W szczególności działał w kierownictwie Okręgu KPP Warszawa Podmiejska do roku 1936.
W czasie niemieckiej okupacji, od 1940, Krasiński związał się z grupą akademicką, która zrzeszała członków Obozu Młodzieży Socjalistycznej „Życie”. Grupa ta, znana również jako „biuletyncy”, związana była z wydawanym przez siebie „Biuletynem Radiowym”. W 1941 roku krakowski działacz komunistyczny zainicjował zawiązanie grupy, głównie w rejonie Mokotowa, odnosząc się do swojego pseudonimu, nazwaną „grupą Romana”. W lipcu tego samego roku grupa ta stworzyła Robotniczo-Chłopską Organizację Bojową (RChOB).
Ludwik Krasiński pełnił ważną rolę w egzekutywie tej organizacji, nawiązując porozumienie z innymi strukturami, co doprowadziło do utworzenia ogólnokrajowej RChOB 24 grudnia 1941 roku. W lutym 1942 Krasiński przyjął członkostwo w Polskiej Partii Robotniczej (PPR) i jako pełnomocnik Komitetu Centralnego PPR zajął się organizowaniem partii w rejonie Radomsko, a później w Kieleckiem. W latach 1942-1943 piastował funkcyjną rolę sekretarza Radomskiego Okręgu PPR, po czym krótko pełnił tę funkcję w obszarze Kieleckiego Okręgu.
Równocześnie aktywnie brał udział w dywersyjnych akcjach Gwardii Ludowej (GL) przeciwko niemieckiemu okupantowi. Niestety, 29 maja 1943 roku został aresztowany przez gestapo w Kielcach, a jego życie zakończyło się tragicznie w obozie śmierci Auschwitz, gdzie zginął w wyniku rozstrzelania.
Po jego śmierci, w 1946 roku, Ludwik Krasiński został pośmiertnie odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu II klasy, wyróżnieniem przyznawanym za wyjątkowe zasługi w walce przeciwko okupacji, a także za działalność w ramach ruchu oporu podczas okresu okupacyjnego.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Anna Kochanowska | Marek Martynowski | Dominik Smyrgała | Elżbieta Bojanowska | Jerzy Gościcki | Eugeniusz Adamkowski | Jacek Pawłowicz | Eryk Smulewicz | Marian Chęciński | Józef Wasowski | Estera Golde-Stróżecka | Józef Kalinowski (polityk) | Polikarp Adamiec | Zenon Wiśniewski (polityk) | Jan Edward Nowodworski | Wiesław Kossakowski | Ryszard Dobieszak | Witold Antonowicz | Kazimierz Kühn | Edward JędruszewskiOceń: Ludwik Krasiński (komunista)