Eugeniusz Adamkowski

---

Życiorys

Urodził się jako syn Władysława i Bronisławy, której panieńskie nazwisko brzmi Przybylskich. Jego edukacja rozpoczęła się w 1912 roku w Gimnazjum Polskim w Płocku. Był aktywnym członkiem drużyny skautów, pod bezpośrednim nadzorem Władysława Broniewskiego. W 1917 roku wstąpił do tajnej Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), angażując się w wiele działań, w tym w rozbrajanie żołnierzy niemieckich w Płocku w 1918 roku. W 1920 roku, z powodu miejsca urodzenia i patriotycznych tradycji rodziny, ochotniczo dołączył do Wojska Polskiego, walcząc na terenach obecnej Białorusi.

Po powrocie z frontu wiosną 1921 roku, jego nauka w Gimnazjum Państwowym im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku (teraz Liceum Ogólnokształcące im. Władysława Jagiełły w Płocku) została zakończona uzyskaniem świadectwa dojrzałości w czerwcu 1922 roku. W październiku tego samego roku rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, a po ukończeniu sześciu semestrów przeniósł się na Wydział Ekonomiczno-Finansowy w Paryżu, gdzie edukację zakończył w listopadzie 1928 roku.

Po powrocie do Polski w lutym 1929 roku, rozpoczął pracę w Ministerstwie Rolnictwa jako sekretarz prasowy ministra. Następnie przeszedł do warszawskiej Izby Skarbowej, gdzie również zaangażował się w życie polityczne w BBWR oraz w działalność związkową, pełniąc funkcję wiceprezesa Zarządu Okręgu Stołecznego Związku Zawodowego Pracowników Skarbowych. Między 1933 a 1937 rokiem piastował stanowisko naczelnika Urzędów Skarbowych nr 9, 21 i 5 w Warszawie.

W chwili wybuchu II wojny światowej w 1939 roku, uczestniczył w obronie Warszawy jako walczący w II Ochotniczym Batalionie. Po wkroczeniu okupantów niemieckich, aktywnie włączył się w działania Polskiego Państwa Podziemnego, zwłaszcza w Departamencie Skarbu, gdzie znalazł się na czołowej pozycji w utrzymywaniu ciągłości polskich instytucji państwowych. Od jesieni 1939 roku do wybuchu powstania warszawskiego pełnił funkcję naczelnika Urzędów Skarbowych nr 5 i 19, co umożliwiło mu wsparcie Armii Krajowej w różnorodny sposób.

Po rozpoczęciu powstania warszawskiego, musiał opuścić stolicę i trafił do rodziny w Komorowie. Po klęsce powstania, wraz z rodziną został wysiedlony do obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121 Pruszków). Dzięki znajomości języka niemieckiego i zdolnościom organizacyjnym, zdołał uzyskać pozwolenie na przejazd do Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie dotarł we wrześniu 1944 roku. Po wyzwoleniu, przystąpił do organizacji lokalnego Urzędu Skarbowego i objął jego kierownictwo na początku 1945 roku.

W 1947 roku stał się członkiem Stronnictwa Demokratycznego (SD) i zorganizował koło Pracowników Skarbowych, którego przewodniczącym został. W grudniu 1948 roku na zjeździe delegatów wybrano go przewodniczącym Komitetu Powiatowego SD w Piotrkowie. Jednakże po przeniesieniu do Ministerstwa Skarbu w Warszawie, musiał zrezygnować z tej funkcji. Choć przebywał w Warszawie, nadal angażował się w działalność partii, biorąc udział w pracach Komisji Finansowej Rady Gospodarczej CK SD.

Na początku lat 50-tych XX wieku wrócił do Piotrkowa, gdzie podejmował kolejne aktywności w ramach SD. Zasiadał w różnych organach, m.in. jako przewodniczący i wiceprzewodniczący PK SD oraz przewodniczący Komisji Rewizyjnej. Oprócz tego sprawował liczne funkcje w locale organizacjach i jako radny w Piotrkowie Trybunalskim. Był jednym z kluczowych członków w zespole opracowującym budowę szpitala przy ulicy Rakowskiej (obecny Szpital Wojewódzki) i współpracował z wieloma instytucjami masowymi, takimi jak Front Jedności Narodu czy Liga Obrony Kraju.

Na zawsze zostanie zapamiętany, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na Starym Cmentarzu Rzymskokatolickim w Piotrkowie Trybunalskim, obdarzonym tytułem Piotrkowskich Powązek.

Odznaczenia i wyróżnienia

W dorobku Eugeniusza Adamkowskiego znajdują się liczne odznaczenia oraz wyróżnienia, które świadczą o jego zaangażowaniu i osiągnięciach w różnych dziedzinach.

• Krzyż Niepodległości, przyznany za udział w Wojnie Obronnej 1918–1920, otrzymany w 1933 roku,
• Srebrny Krzyż Zasługi, nadany za pracę zawodową, w 1938 roku,
• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego, przyznana w 1962 roku,
• Odznaka XXV-lecia Stronnictwa Demokratycznego z roku 1964,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany w 1969 roku.

Rodzina

Eugeniusz Adamkowski zawarł związek małżeński 26 lutego 1933 roku w Warszawie z Zofią Stanisławą Młotkowską, która była lekarzem dentystą. W wyniku tego związku przyszedł na świat dwóch synów, a byli nimi: Jacek, który urodził się w 1933 roku i zmarł w 2003 roku, oraz Karol, który przyszedł na świat w 1943 roku.

---

Oceń: Eugeniusz Adamkowski

---