Władysław Chabowski

---

Życiorys

W 1914 roku Władysław Chabowski rozpoczął pracę jako drukarz, a następnie jako zecer w Płocku, by później przenieść się do Warszawy. W 1921 roku dołączył do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski, która później przekształciła się w Komunistyczną Partię Polski. Jako członek Komitetu Okręgowego KPP w Płocku, Chabowski aktywnie uczestniczył w działalności partii.

Od 1935 do 1938 roku pracował w drukarni MOPR w Warszawie, po czym przez rok pełnił rolę akwizytora radiowego. W 1940 roku związał się z drukarnią Gazety Polskiej w Białymstoku, a po zakończeniu wojny, w 1945 roku, zajął się pracą w Wydziale Ekonomicznym Komisji Centralnej Związków Zawodowych.

W 1950 roku objął pozycję kierownika Wydziału Prezydialnego Centralnej Rady Związków Zawodowych w Warszawie. Równocześnie, do 1948 roku, pracował jako instruktor Wydziału Zawodowego Komitetu Centralnego Polskiej Partii Robotniczej. Jego zaangażowanie w działalność partyjną było widoczne, gdy od 27 września do 1 grudnia 1945 roku pełnił funkcję I sekretarza KW PPR w Krakowie, a od 1948 do 1949 roku był instruktorem Wydziału Zawodowego KC PZPR.

W 1950 roku Władysław Chabowski został dyrektorem Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk, sprawując tę funkcję do 1951 roku. Później, od 1951 do 1953 roku, przewodniczył Zarządowi Głównemu Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Poligraficznego, a od 1953 do 1954 roku Związkowi Zawodowemu Pracowników Kultury. Jego kariera publiczna zakończyła się na stanowisku starszego instruktora Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej KC PZPR, które pełnił od 1 lutego 1954 do 28 lutego 1957 roku.

Władysław Chabowski został pochowany naCmentarzu Wojskowym na Powązkach.

---

Oceń: Władysław Chabowski

---