Marian Stanisław Kujawski to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej historiografii wojskowej. Urodził się 19 sierpnia 1921 roku w Płocku, mieście o bogatej tradycji, które miało wpływ na rozwój jego zainteresowań naukowych.
Jego życie zakończyło się w Edynburgu, gdzie zmarł 29 czerwca 1983 roku. Kujawski spędził znaczną część swojego życia na emigracji, przynosząc ze sobą unikalną perspektywę na historię wojska i konfliktów zbrojnych.
W jego pracach można odnaleźć głęboką analizę wydarzeń wojskowych oraz refleksję nad ich wpływem na społeczeństwo. Był uznawanym w środowisku badaczem, który w swoich pracach łączył rzetelność źródłową z pasją do historii.
Życiorys
Był członkiem kampanii wrześniowej roku 1939. Po wojnie został internowany na Litwie, a w 1940 roku został przetransportowany w głąb Związku Radzieckiego. W 1941 roku przyłączył się do Armii Andersa, a następnie brał udział w kampanii włoskiej jako część 2 Korpusu. Po zakończeniu działań wojennych osiedlił się na emigracji w Wielkiej Brytanii.
Na St. Andrews University oraz Uniwersytecie Edynburskim studiował geografię i ekonomię, a także historię na Polskim Uniwersytecie Na Obczyźnie. W 1956 roku obronił swoją pracę doktorską zatytułowaną Polacy pod Albuerą, która została napisana pod kierunkiem Mariana Kukiela.
Pracował jako wykładowca historii w St. Michaels Secondary School w Dundee. Był również aktywnym członkiem Komisji Historyczno-Filologicznej Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie. W swojej pracy naukowej koncentrował się na europejskiej sztuce wojennej w czasach napoleońskich oraz na historii legionów polskich, które walczyły we Włoszech, a także na udziale polskich wojsk w wojnie hiszpańskiej.
W Wiadomościach londyńskich zamieścił szereg artykułów dotyczących historii oręża polskiego, ze szczególnym naciskiem na okres napoleoński. Pozostawił również w rękopisie rozległą syntezę zatytułowaną O historii sztuki wojennej wielkiej rewolucji francuskiej.
Wybrane publikacje
Marian Kujawski to autor, którego wkład w historiografię jest nieoceniony. Jego publikacje dotyczące wojskowości polskiej oraz historii Napoleona są istotnym źródłem wiedzy dla entuzjastów tego okresu. Oto niektóre z jego dzieł:
- Z bojów polskich w wojnach napoleońskich: Maida – Somosierra – Fuengirola – Albuera, przedmowa Marian Kukiel, Londyn: Polska Fundacja Kulturalna 1967,
- O historii I-szego pułku szwoleżerów polskich gwardii Napoleona, Do druku przygotował Stanisław Portalski, „Rocznik Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie” 33 (1989/90), s. 72-98,
- O pułkach szwoleżerów-lansjerów polskich i litewskich oraz o szwadronie Tatarów w armii Napoleona, „Rocznik Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie” 34 (1990/91), s. 74-78,
- Wojska Francji w wojnach Rewolucji i Cesarstwa 1789-1815, opracowanie naukowe Andrzej Kosim, Warszawa-Londyn: Audiutor 2007.
Każda z tych publikacji wnosi coś unikalnego do zrozumienia militarnej historii Polski w czasach napoleońskich.
Przypisy
- a b Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 71-72. docplayer.pl. [dostęp 09.10.2016 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Anna Wałek-Czernecka | Maciej Żurowski | Marlena Piekut | Ludwika Karpińska-Woyczyńska | Edward Czesław Szymczewski | Urszula Soczyńska | Norbert Wójtowicz | Ludwik Krzywicki | Włodzimierz Brus | Renata Walczak | Janusz Supniewski | Teofil Tugendhold | Leszek Konieczny (biochemik) | Janusz Rulka | Jolanta Załęczny | Antonina Machczyńska | Jacek Staszewski | Julian Flatau | Jerzy Pniewski | Krystyna SzafraniecOceń: Marian Kujawski