Julian Flatau, urodzony 20 maja 1870 roku, jest postacią o ogromnym znaczeniu dla polskiej nauki. Narodzony w Płocku lub Warszawie, zmarł 23 maja 1935 roku w Poznaniu. Był uznawanym chemikiem oraz farmaceutą, który zdobył miano profesora na renomowanych uczelniach w Polsce.
Jego działalność akademicka koncentrowała się głównie na Uniwersytecie Poznańskim oraz Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu, gdzie z pewnością przyczynił się do rozwoju nauk chemicznych i farmaceutycznych w Polsce.
Życiorys
Julian Flatau był synem Ludwika Flatau, a jego brat Edward Flatau, znany neurolog, również wpisał się w historię rodziny. Flatau rozpoczął studia chemiczne na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu w Zurychu, a następnie kontynuował naukę na Politechnice w Charlottenburgu, gdzie pracował pod okiem profesora Karla Libermanna. W tym czasie przygotował swoją pracę doktorską na temat kondensacji kwasu migdałowego z fenolem.
W roku 1896 uzyskał stopień naukowy doktora filozofii na Uniwersytecie w Bernie, a w kolejnych latach, w latach 1897–1902, był asystentem prof. Karola Friedla na paryskiej Sorbonie. Jego osiągnięciem było także odkrycie nowej metody separacji geraniolu od cytrynolu. Flatau pracował w fabryce farb w Warszawie, a od 1914 roku był czynny przy produkcji siarczku sodu w Moskwie, gdzie jednocześnie prowadził wykłady na Uniwersytecie Moskiewskim.
Po powrocie do Polski, w 1920 roku, zaczął pracować w Bydgoszczy, a później w Poznaniu, skupiając się na przemyśle związanym z farbami, lakierami oraz syntetycznymi olejkami aromatycznymi. Flatau zajmował stanowisko kierownika Zakładu Technologii Środków Lekarskich Uniwersytetu Poznańskiego, który obecnie nosi nazwę Katedra i Zakład Technologii Chemicznej Środków Leczniczych na Wydziale Farmaceutycznym Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.
Od 1926 roku prowadził wykłady dotyczące towaroznawstwa chemicznego oraz technologii chemicznej na Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu. W 1932 roku zorganizował Zakład Towaroznawstwa, stając się jego kierownikiem. Poza tym, był wiceprezesem Oddziału Poznańskiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego oraz właścicielem fabryki perfum syntetycznych „Syntetol”. Flatau był również encyklopedystą i został wymieniony jako jeden z edytorów trzytomowej Podręcznej encyklopedii handlowej wydanej w Poznaniu w 1931 roku.
W życiu społecznym Flatau aktywnie uczestniczył jako członek kolegium kościelnego parafii ewangelicko-augsburskiej, a także Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego w Poznaniu. W Poznaniu mieszkał przy ulicy Jasnej 9, która obecnie nosi miano ul. Roosevelta.
Julian Flatau był żonaty z Fanny Flatau (1880-1973) i był dumnym ojcem Aleksandry oraz Kazimierza Flataua. Niestety, zmarł nagle na skutek udaru serca i został pochowany na cmentarzu Miłostowo.
Przypisy
- Z kraju, „Kurjer Warszawski, r. 115, nr 141 - wyd. poranne”, polona.pl, 24.05.1935 r. [dostęp 26.07.2019 r.]
- Maciejewski 1931 r.
- strona domowa Katedry i Zakładu Technologii Chemicznej Środków Leczniczych. syntezy.ump.edu.pl.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jacek Staszewski | Antonina Machczyńska | Jolanta Załęczny | Janusz Rulka | Leszek Konieczny (biochemik) | Teofil Tugendhold | Janusz Supniewski | Marian Kujawski | Anna Wałek-Czernecka | Maciej Żurowski | Jerzy Pniewski | Krystyna Szafraniec | Feliks Rudomski | Magdalena Król | Jadwiga Konieczna-Twardzikowa | Leszek Zaleski | Stanisław Garlicki (1875–1935) | Bożena Wagner | Jan Lutyński | Stanisław BalcerzykOceń: Julian Flatau