Julian Flatau


Julian Flatau, urodzony 20 maja 1870 roku, jest postacią o ogromnym znaczeniu dla polskiej nauki. Narodzony w Płocku lub Warszawie, zmarł 23 maja 1935 roku w Poznaniu. Był uznawanym chemikiem oraz farmaceutą, który zdobył miano profesora na renomowanych uczelniach w Polsce.

Jego działalność akademicka koncentrowała się głównie na Uniwersytecie Poznańskim oraz Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu, gdzie z pewnością przyczynił się do rozwoju nauk chemicznych i farmaceutycznych w Polsce.

Życiorys

Julian Flatau był synem Ludwika Flatau, a jego brat Edward Flatau, znany neurolog, również wpisał się w historię rodziny. Flatau rozpoczął studia chemiczne na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu w Zurychu, a następnie kontynuował naukę na Politechnice w Charlottenburgu, gdzie pracował pod okiem profesora Karla Libermanna. W tym czasie przygotował swoją pracę doktorską na temat kondensacji kwasu migdałowego z fenolem.

W roku 1896 uzyskał stopień naukowy doktora filozofii na Uniwersytecie w Bernie, a w kolejnych latach, w latach 1897–1902, był asystentem prof. Karola Friedla na paryskiej Sorbonie. Jego osiągnięciem było także odkrycie nowej metody separacji geraniolu od cytrynolu. Flatau pracował w fabryce farb w Warszawie, a od 1914 roku był czynny przy produkcji siarczku sodu w Moskwie, gdzie jednocześnie prowadził wykłady na Uniwersytecie Moskiewskim.

Po powrocie do Polski, w 1920 roku, zaczął pracować w Bydgoszczy, a później w Poznaniu, skupiając się na przemyśle związanym z farbami, lakierami oraz syntetycznymi olejkami aromatycznymi. Flatau zajmował stanowisko kierownika Zakładu Technologii Środków Lekarskich Uniwersytetu Poznańskiego, który obecnie nosi nazwę Katedra i Zakład Technologii Chemicznej Środków Leczniczych na Wydziale Farmaceutycznym Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.

Od 1926 roku prowadził wykłady dotyczące towaroznawstwa chemicznego oraz technologii chemicznej na Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu. W 1932 roku zorganizował Zakład Towaroznawstwa, stając się jego kierownikiem. Poza tym, był wiceprezesem Oddziału Poznańskiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego oraz właścicielem fabryki perfum syntetycznych „Syntetol”. Flatau był również encyklopedystą i został wymieniony jako jeden z edytorów trzytomowej Podręcznej encyklopedii handlowej wydanej w Poznaniu w 1931 roku.

W życiu społecznym Flatau aktywnie uczestniczył jako członek kolegium kościelnego parafii ewangelicko-augsburskiej, a także Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego w Poznaniu. W Poznaniu mieszkał przy ulicy Jasnej 9, która obecnie nosi miano ul. Roosevelta.

Julian Flatau był żonaty z Fanny Flatau (1880-1973) i był dumnym ojcem Aleksandry oraz Kazimierza Flataua. Niestety, zmarł nagle na skutek udaru serca i został pochowany na cmentarzu Miłostowo.

Przypisy

  1. Z kraju, „Kurjer Warszawski, r. 115, nr 141 - wyd. poranne”, polona.pl, 24.05.1935 r. [dostęp 26.07.2019 r.]
  2. Maciejewski 1931 r.
  3. strona domowa Katedry i Zakładu Technologii Chemicznej Środków Leczniczych. syntezy.ump.edu.pl.

Oceń: Julian Flatau

Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:9