Eugeniusz Płuszczewski, urodzony 11 września 1892 roku w Płocku, był znaczącą postacią w historii polskiej aviacji wojskowej. Jego życie, pełne wyzwań i poświęcenia, zakończyło się 12 stycznia 1923 roku.
W czasie swojej służby w Wojsko Polskim, Płuszczewski piastował stanowisko kapitana oraz pilota-obserwatora, co podkreśla jego kluczową rolę w działaniach wojennych. W szczególności, brał udział zarówno w I wojnie światowej, jak i wojnie polsko-bolszewickiej, gdzie wykazywał się wyjątkowymi umiejętnościami i odwagą.
Warto również zaznaczyć, że był dowódcą 5. eskadry wywiadowczej, a jego kierownictwo w tej roli miało znaczący wpływ na prowadzoną działalność wywiadowczą. Jego osiągnięcia w tej dziedzinie przyczyniły się do sukcesów operacyjnych Wojska Polskiego w trudnych czasach przełomu.
Życiorys
Urodził się jako syn Ignacego oraz Heleny, z domu Żukowskich. Po ukończeniu szkoły średniej, gdzie zdawał egzamin maturalny w Kijowie, w 1912 roku został powołany do służby w armii carskiej. Już 1 września tego samego roku, rozpoczął edukację w Oficerskiej Szkole Piechoty w Moskwie, którą pomyślnie ukończył 12 lipca 1914 roku, uzyskując awans na stopień podporucznika.
W trakcie I wojny światowej, służył w 111. pułku piechoty, w którym brał aktywny udział w walkach. Swoje umiejętności wyniósł z pola bitwy, co zaowocowało awansem na stopień kapitana. W 1917 roku postanowił zgłosić się do służby w lotnictwie. Podczas trwania wojny domowej, wstąpił do armii Denikina, gdzie służył w 6. eskadrze lotniczej.
20 sierpnia 1920 roku, po zakończeniu działań wojennych, wrócił do Polski i złożył deklarację przystąpienia do odrodzonego Wojska Polskiego. Jego przydział do 17. eskadry wywiadowczej pozwolił mu wziąć udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zakończonych zmaganiach wojennych, 30 września 1920 roku, zrealizował kurs pilotażu w Poznaniu, a następnie, 4 września 1922 roku, rozpoczął naukę w Wyższej Szkole Pilotów w Ławicy.
W listopadzie 1922 roku objął dowództwo nad 5. eskadrą wywiadowczą, co jeszcze bardziej uwidoczniło jego talent i zaangażowanie w lotnictwie. Niestety, jego kariera zakończyła się tragicznie 12 stycznia 1923 roku, kiedy to, podczas pilotażu Bristol F.2B, maszyna wpadła w korkociąg i uderzyła w ziemię. W wyniku tego wypadku, por. obserwator Jan Szunejko, który leciał z nim, odniósł obrażenia. Eugeniusz Płuszczewski został pochowany na cmentarzu wojskowym w Poznaniu, w kwaterze lotniczej.
Przypisy
- Niestrawski t. I 2017 ↓, s. 261.
- Popiel 2014 ↓, s. 77.
- Januszewski 2019 ↓, s. 358.
- Pawlak 1989 ↓, s. 221.
- Romeyko 1933 ↓, s. 326.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stanisław Wiloch | Mieczysław Kłosiński | Józef Oxiński | Piotr Fajkowski | Józef Pętkowski | Stanisław Wrzaliński | Stefan Michalski (pułkownik) | Stanisław Gustowski | Stefan Bronarski | Piotr Pełka | Stanisław Korwin-Szymanowski | Władysław Jakubowski (żołnierz) | Adam Górski (chorąży) | Eugeniusz Romiszewski | Franciszek Bobiński | Józef Marian Kownacki | Jarosław Kaczyński (wojskowy) | Aleksander Zejdler | Edward Robakiewicz | Antoni GradowskiOceń: Eugeniusz Płuszczewski