Stefan Michalski to postać, która zapisała się na kartach polskiej historii jako pułkownik piechoty Wojska Polskiego. Urodził się 14 sierpnia 1892 roku w Płocku, a jego życie zakończyło się tragicznie 3 października 1939 roku w Giżycach.
Był on aktywnym działaczem niepodległościowym, którego zasługi w walce o wolność Polski zostały uhonorowane przyznaniem Orderu Virtuti Militari, najwyższego odznaczenia wojskowego w Polsce.
Życiorys
Stefan Michalski przyszedł na świat 14 sierpnia 1892 roku w Płocku, który wówczas pełnił rolę miasta gubernialnego. Pochodził z rodziny Stanisława i Julii z Rybickich. Jego kariera wojskowa zaczęła się na poważnie w 1920 roku, kiedy to podczas wojny z bolszewikami objął dowodzenie I batalionem 65 pułku piechoty. Następnie, 21 czerwca 1920 roku, w trakcie walk pod Kijankami, doznał ciężkich ran. W dniu 19 sierpnia 1920 roku awansowano go na stopień kapitana, z datą wejścia w życie decyzji na 1 kwietnia tego samego roku, przydzielając go do grupy oficerów byłej armii gen. Hallera. Na początku września powrócił na front, ponownie obejmując dowództwo nad I batalionem.
W roku 1923 pełnił obowiązki dowódcy III batalionu 65 pułku piechoty w Starogardzie. 1 grudnia 1924 roku prezydent RP nadał mu stopień majora z datą 15 sierpnia 1924 i 225. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Po awansie powierzono mu dalsze dowodzenie III baonem. W dniu 1 marca 1926 roku jednostka, którą prowadził, została przekształcona w II batalion strzelców. Kolejne awansy miały miejsce, kiedy to 24 grudnia 1929 roku prezydent RP nadał mu stopień podpułkownika, który wszedł w życie 1 stycznia 1930 roku, przyznając mu 34. lokatę w korpusie oficerów piechoty.
W marcu 1930 roku przeniesiono go z Starogardu do 5 pułku Strzelców Podhalańskich w Przemyślu, na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. Następnie, w lipcu 1935 roku, awansował na dowódcę 66 pułku piechoty w Chełmnie. Jego awans na stopień pułkownika odbył się z datą 19 marca 1939 roku, z 8. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Pod jego dowództwem pułk uczestniczył w kampanii wrześniowej. Niestety, 18 września 1939 roku został ciężko ranny podczas próby forsowania Bzury pod Kamionem.
Stefan Michalski zmarł 3 października 1939 roku w polowym szpitalu w Dworze Giżyce, w wyniku odniesionych ran, które wymagały amputacji nogi. Został pochowany na cmentarzu w Giżycach, w kwaterze 2/23/6, grób 908. W życiu prywatnym był mężem Cecylii z domu Erhardt (1896–1982), z którą doczekał się dwóch córek: Aliny, urodzonej 18 lipca 1924 oraz Zofii (1927–2007).
Ordery i odznaczenia
Stefan Michalski, pułkownik, był zasłużonym żołnierzem, który otrzymał liczne odznaczenia za swoje zasługi w służbie militarnej oraz działania na rzecz niepodległości kraju. Jego osiągnięcia zostały uhonorowane różnymi medalami i krzyżami.
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 2439 – nadany 19 lutego 1921,
- Krzyż Niepodległości – przyznany 9 listopada 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – otrzymany 11 listopada 1937 „za zasługi w służbie wojskowej”,
- Złoty Krzyż Zasługi – nadany 10 listopada 1928,
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
- Odznaka za Rany i Kontuzje,
- Medal Zwycięstwa.
Przypisy
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 17.02.2024 r.]
- GeoCmentarz - Cmentarz Giżyce (wyszukiwarka grobów). 37.28.154.108. [dostęp 02.03.2023 r.]
- Janicki i Leszczyński 2017 ↓, s. 92, tu podano, że zmarł 17.10.1939 r.
- Błaszkowski, Jarnuszkiewicz i Lam 1929 ↓, s. 86.
- Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 278, 352.
- Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 311, 411.
- Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 109.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 04.07.1935 r., s. 95.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11.11.1928 r., s. 407.
- M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 24.12.1929 r., s. 439.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 11.11.1937 r., s. 34.
- Proskurnicki 1929 ↓, s. 13.
- Proskurnicki 1929 ↓, s. 21.
- Proskurnicki 1929 ↓, s. 11.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 19.03.1934 r., s. 106.
- M.P. z 1934 r. nr 258, poz. 276.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25.08.1920 r., s. 789.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22.05.1925 r., s. 275.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30.04.1922 r., s. 321.
- Szymczak 1945 ↓, s. 7.
- Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 468.
- Księga chwały 1992 ↓.
- Kolekcja ↓, s. 1.
- Kolekcja ↓, s. 3.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stanisław Gustowski | Stefan Bronarski | Piotr Pełka | Feliks Kwiatek | Leon Dunin-Wolski | Jan Oberfeld | Stefan Zawidzki | Irena Kowalska-Wuttke | Tadeusz Tomaszewski (cichociemny) | Kazimierz Kowalski (1885–1967) | Stanisław Wrzaliński | Józef Pętkowski | Piotr Fajkowski | Józef Oxiński | Mieczysław Kłosiński | Stanisław Wiloch | Eugeniusz Płuszczewski | Stanisław Korwin-Szymanowski | Władysław Jakubowski (żołnierz) | Adam Górski (chorąży)Oceń: Stefan Michalski (pułkownik)