Kazimierz Kowalski (1885–1967)

---

Życiorys

Kazimierz Kowalski przyszedł na świat 15 stycznia 1885 roku w Płocku, który wówczas pełnił rolę stolicy guberni płockiej. Pochodził z rodziny Antoniego oraz Pauliny z Żurkiewiczów. Jego młodość przypadła na czas niepokojów wojennych, a w szczególności na konflikt z bolszewikami, w trakcie którego aktywnie uczestniczył jako dowódca II Batalionu Kolejowego.

Dnia 9 września 1920 roku, po wcześniejszych działaniach, uzyskał zatwierdzenie na stopień kapitana, który przysługiwał mu od 1 kwietnia 1920 roku w szeregach Korpusu Wojsk Kolejowych. Został przydzielony do grupy oficerów wywodzących się z byłych Korpusów Wschodnich oraz z dawnej armii rosyjskiej, a w tym czasie pełnił swoją służbę w Batalionie Wyszkolenia Wojsk Kolejowych.

W 1923 roku objął stanowisko dowódcy IV batalionu 2 Pułku Kolejowego stacjonującego w Jabłonnie. Z kolei do jesieni 1924 roku pracował w Obozie Szkolnym Wojsk Kolejowych, gdzie zajął pozycję dyrektora nauk oraz wykładowcy. W czasie tego okresu stworzył podręcznik zatytułowany „Budowa Kolei Żelaznych”, za co otrzymał pochwałę od Szefa Sztabu Generalnego, która ukazała się na łamach „Polski Zbrojnej”. Po tym, został przydzielony do Departamentu VI Wojsk Technicznych Ministerstwa Spraw Wojskowych, obejmując stanowisko kierownika Referatu Technicznego WSK.

Trzeciego maja 1926 roku, zdobył awans na stopień podpułkownika, ze starszeństwem z pierwszego lipca 1925 i zajmując pierwszą lokatę w korpusie oficerów kolejowych. Od roku 1926 kontynuował służbę w Departamencie Inżynierii Ministerstwa Spraw Wojskowych, zajmując miejsce kierownika Referatu Techniczno-Materiałowego. Dnia 4 grudnia 1928 roku nastąpiło jego przeniesienie z korpusu oficerów saperów kolejowych do korpusu oficerów inżynierii i saperów, przy zachowaniu dotychczasowego stanowiska. Ostatecznie, 28 lutego 1929 roku, przeszedł w stan spoczynku.

Po zakończeniu kariery wojskowej, osiedlił się w Legionowie w willi „Kazinek”, zlokalizowanej przy ulicy Słowackiego. W 1934 roku, jako oficer w stanie spoczynku, znajdował się w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień w Bielsku Podlaskim, z przydziałem do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IX, co oznaczało, że był „przewidziany do użycia w czasie wojny”. Zdecydowanie, 28 sierpnia 1939 roku, został zmobilizowany i wyznaczony na stanowisko komendanta Ośrodka Zapasowego Mostów Kolejowych nr 2, który znajdował się w Legionowie.

Ordery i odznaczenia

Kazimierz Kowalski był osobą, która zdobyła wiele wyróżnień za swoje osiągnięcia. Oto niektóre z jego odznaczeń:

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5176,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 – 1928,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości – 1928.

---

Oceń: Kazimierz Kowalski (1885–1967)

---